ارتباطات بینفرهنگی از جمله مباحثی است که در سالهای اخیر مطرح شده است. در این بین، میلتون بنت طیف شش مرحلهای از نحوه مواجهه با تفاوت فرهنگی را مطرح کرده است که از قوممداری مطلق تا نسبیگرایی مطلق را شامل میشود. این مقاله در پی پاسخ به این پرسش است که آیا الگوی مبتنی بر منابع اسلامی با یکی از شش مرحله فوق تطابق دارد و یا الگوی مستقلی را برای ارتباطات بینفرهنگی مطرح نموده است؟ نتیجه بررسیها نشان میدهد که این الگو در چارچوب هیچکدام از مراحل مذکور نمیگنجد، بلکه نظریهای مستقل است. در این مقاله تلاش شده اصول اساسی آن با تکیه بر آیات و روایات اسلامی تبیین گردد