اغلب گفته می‌شود «اگر نتوانید اندازه‌گیری کنید، نمی‌توانید مدیریت کنید» و «آنچه قابل اندازه‌گیری است قابل انجام می‌باشد.» علی‌رغم تلاش‌های وافری که محققین پیرامون سنجش و اندازه‌گیری «سرمایه اجتماعی» در اقصی نقاط دنیا به عمل آورده‌اند، متأسفانه یکی از بزرگ‌ترین نقاط ضعف موجود، فقدان اجماع آنها پیرامون روش اندازه‌گیری این پدیده می‌باشد. در این مقاله در راستای ارائه روشی نوین در اندازه‌گیری سرمایه اجتماعی، نخست به معرفی روش‌های فازی و اهمیت آن در علوم اجتماعی و مدیریت پرداخته و سپس مزایای به‌کارگیری منطق فازی را ذکر نموده و در ادامه اهمیت اندازه‌گیری سرمایه اجتماعی بیان می‌گردد. با توجه به این مهم که گام نخست در اندازه‌گیری هر چیزی تعریف صفت و ویژگی مورد نظر می‌باشد، تعاریفی از سرمایه اجتماعی عرضه شده و به دنبال آن ضمن تأکید بر عدم اجماع محققین در خصوص به‌کارگیری روش‌های اندازه‌گیری سرمایه اجتماعی مدل‌های کیفی و کمی اندازه‌گیری تشریح می‌گردد. در مدل‌های کیفی، مدل CRLRA و مدل Scat توضیح داده شده و در مدل‌های کمّی نیز الگوی مبتنی بر ویژگی‌های گروه‌های اجتماعی، الگوی مبتنی بر تحقیقات پیمایشی و دو الگوی اقتصادی توصیف گردیده و در نهایت روش فازی به عنوان روشی نو برای اندازه‌گیری سرمایه اجتماعی ارائه می‌گردد
)