جریان‌شناسی نیروهای سیاسی

نویسندگان

چکیده

جریان‌‌شناسی سیاسی نیروهای سیاسی از عوامل تعیین‌کننده در علم سیاست است، نشناختن این جریا‌ن‌ها باعث می‌شود تا شکاف‌هایی میان گروه‌ها و تفاوت‌ها درک نشود. این مقاله در نظر دارد تا براساس عوامل گوناگون، منازعه و رقابت میان جریان‌های سیاسی سال‌های نخستین انقلاب اسلامی را بررسی و تحلیل کند. در واقع باید گفت که جریا‌ن‌های سیاسی از طریق سازمان‌های سیاسی گوناگون خود مهم‌ترین عامل برای هر تغییراتی در سیاست هستند و تا زمانی که از جریان‌های سیاسی و سازمان‌های آنها شناخت دقیقی نداشته باشیم، نمی‌توانیم به عمق تغییرات سیاسی در کشورها پی ببریم. این مقاله در نظر دارد با پشتیبانی چارچوب مفهومی منازعه و رقابت و با روش جریان‌شناسی ابعاد پنهان سیاست سال‌های نخست انقلاب اسلامی را تبیین و مجادلات جریان‌ها و گروه‌های سیاسی را تشریح کند. در این مقاله تلاش می‌کنیم تا هر پنج جریان سیاسی اصلی بین سال‌های 1357-1362 را نشان و منازعات حاکم در میان آنها را شرح دهیم.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Flow of Political Forces during the Years 1357-1362

چکیده [English]

Islamic Revolution in Iran in 1979 was a victory for revolutionary forces consisting of a large numbers of the political elite who were out of politics before. They replaced those elites who had previously cooperated with the former regime. A law passed by the Revolutionary Council stated that political elite who had occupied political positions after 1963 should be deprived of assuming state responsibilities due to the illegitimacy of the monarchy system and their complicity in its oppressive policies. Islamic Revolution changed the situation completely. The new elites often had not necessary experience to run the country. With the emergence of the Islamic Revolution, Imam Khomeini as the supreme leader, focused on developing political forces who were loyal to him.

کلیدواژه‌ها [English]

  • revolutionary islamists
  • the Islamic revolution
  • Iran
  • Liberals