نظام حلوفصل اختلاف سازمان تجارت جهانی در نتیجه دور مذاکرات اروگوئه و استقرار سازمان تجارت جهانی به وجود آمد. مهمترین اهداف تشکیل این سازمان ایجاد سازوکاری مؤثر برای حلوفصل دوستانه اختلافات، کاهش دامنه اقدامات یکجانبه و استفاده از سیستم چند جانبه حلوفصل اختلافات میباشد. در واقع، یکی از نقایص گات (موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت) 1947 عدم وجود یک روش منسجم حلوفصل اختلاف به صورت قضایی بوده است. این نقص در مذاکرات دور اروگوئه رفع شد و نظامی مؤثر و فراگیر برای حلوفصل اختلافات ایجاد شد. در این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که آیا نظام حلوفصل اختلاف در سازمان تجارت جهانی میتواند نقشی مؤثر در حلوفصل اختلافات تجاری ایفا کند یا خیر؟ در نهایت چنین نتیجه گرفته میشود که با توجه به دو ابزار اصلی استفاده از نظام حلوفصل اختلاف و نظارت بر اجرای آرا و احکام صادره، سازمان تجارت جهانی نقشی مؤثر در حلوفصل منصفانه اختلافات تجاری ایفا میکند. به عبارت دیگر، همه اعضای سازمان تجارت جهانی حق توسل به رکن حل اختلاف و اقامه دعوی در آن را دارند. از طرف دیگر، رکن حل اختلاف با صلاحیت اجباری خود در مرحله اجرای احکام وظیفه نظارت بر اجرای آرا و احکام را در سازمان تجارت جهانی و جلب رضایت دولت شاکی بر عهده دارد