در تعاریف کلاسیک، اقتصاد به عنوان علم استفاده بهینه از منابع کمیاب شناخته می‌شود ولی امروزه با گسترش دانش و ظهور علم به عنوان یکی از عوامل تولید، بحث کمیابی عوامل تولید اهمیت کمتری یافته است. ویژگی مهم دانش آن است که استفاده یک نفر مانع از استفاده افراد دیگر نمی‌شود و لذا می‌توان دانش را یک کالای عمومی مانند بهداشت و امنیت دانست. از این‌‌رو کشورها توجه ویژه‌ای را به مقوله دانش در چند سال گذشته داشته‌اند. علاوه بر دولت، بخش خصوصی نیز در این میان توجهی خاص به بحث تحقیق و توسعه داشته است. این مقاله به بررسی مزایا و ملزومات اقتصاد دانش پرداخته و در ادامه به ارائه راهکار پیشنهادی برای حرکت به سوی اقتصاد دانش محور در ایران می پردازد.
)