یک رابطه بین فرهنگی مؤثر، واقعگرایانه و بیعیب و نقص میتواند به بهبود تفاهم میانفرهنگی منجر شود و به نظر میرسد که بسیاری از ناکامیها در همکاریهای بینفرهنگی و حل منازعه با مشکلات ارتباطی و تفاوتهای فرهنگی در ارتباط است. به بیان دیگر استقرار یک رابطه مؤثر و مناسب بر پایه حسن نیت و یک تفاهم فرهنگی دوسویه میتواند بسیاری از نزاعهای ملی و بینالمللی را حل کند. چنین موضوعی زمانی بحرانیتر، حساستر و سرانجام پیچیدهتر خواهد شد که نزاعی میان افراد یا نمایندگان حکومت یک کشور کمتر توسعه یافته و یک کشور توسعه یافته، به ویژه در میان کشورهای غربی درگیرد. در عمل، «نظم» امروز جهان در حال زوال است و بحرانهای اجتماعی، اقتصادی، و سیاسی بیسابقهای در آن بهوجود آمده است که از طریق ابزارهای سنتی قابل حل نیست. این بحرانها را تنها میتوان از طریق ایجاد یک «نظم جهانی» جدید از میان برداشت. این مقاله قصد دارد تا به ایجاد تدابیری در جهت یک تفاهم میانفرهنگی و توسعه نظام حکومتی (در مورد ایران، اصلاحات حکومتی) کمک کند، به نحوی که به یک همکاری متقابل در جهت تغییر منجر شود؛ که اگر چنین شود، تا هدف راه زیادی باقی نخواهد ماند. به نظر میرسد بسیاری از ناکامیها در جهت همکاریهای بینالمللی و حل منازعات به مشکلات ارتباطی و تفاوتهای فرهنگی مربوط میشود. به بیان دیگر ایجاد یک ارتباط واقعگرایانه، شایسته و مؤثر بر پایه تفاهم فرهنگی و حسن نیت میتواند بسیاری از مناقشات ملی و بینالمللی را حل کند. این موضوع زمانی بیش از پیش حاد و حساس و بالاخره پیچیده جلوه میکند که اختلاف بحثانگیزی میان افراد یا نمایندگان حکومتی ملتهای توسعهیافته، مخصوصاً جوامع غربی وملتهای کمتر توسعهیافته ایجاد شود