تحول در محیط پیرامونی ایران به واسطهی دموکراتیزه شدن منطقه دغدغهی اصلی نویسنده در این مقاله را تشکیل میدهد. اینکه ایران چه سیاستی را باید قبال طرح دموکراتیزه شدن خاورمیانه در پیش بگرید محور کلیدی بحث این مقاله میباشد. به ا عتقاد نویسنده چون ایجاد نظامهای دموکراتیک در منطقه موجب از بین رفتن بنیادگرایی اسلامی و در نتیجه از بین رفتن و کاهش تهدیدات امنیتی مربوط به آن را برای ایران میشود، جمهوری اسلامی ایران میتواند برای تقویت امنیت ملی خود هرچه بیشتر به فرآیند و دموکراتیک شدن در خاورمیانه دامن بزند و آن را در راستای منافع خودش ارزیابی کند. اما دو مشکل عمده در این خصوص وجود دارد که ممکن است نتیجهی عکس برای جمهوری اسلامی ایران به ارمغان آورد. اول مقاومت سفت و سخت رهبران سیاسی این کشورها در برابر هرگونه تحول در جهت توسعهی سیاسی است، چون خود محصول شرایط اقتدارگرایی و خودکامگی هستند و دوم آنکه گروههای بنیادگرای سنی که دیدگاههای مثبتی به ایران ندارند در این فرآیند به قدرت برسند. بنابراین تلاش برای جلوگیری از دست یافتن این گروهها به قدرت در کشورهای عربی بهرغم نویسنده باید در دستور کار سیاست خارجی ایران قرار بگیرد.