کار ادوارد سعید تأثیر عمیقی بر طیف گستردهای از عرصههایی گذاشته است که به سادگی یک تمایز مهم را گم میکنند، یعنی تمایز بین قلمروهای ادبیات و فرهنگ (که ادوارد سعید در این حوزهها تأثیر مهمی داشته است) و نیز قلمرو کاملاً متمایز مسئله فلسطین. بیش از سه دهه، تلاش مؤثر او در قالب آثار علمی و سخنرانیهایی عمومی رسمی و تدریس دانشگاهی، به نحو قابل ملاحظهای جهتی را تغییر داده است که بر اساس آن آمریکاییها و دیگر ملتها در سراسر جهان، مردم فلسطین و خطوط کشمکش بین اعراب و اسرائیل را درک میکنند. آثار او از جمله مسئله فلسطین، در دفاع از اسلام، پس از آسمان آخر، نکوهش قربانیان، سیاستهای خلع ید و صلح و ناخشنودیهای آن، تأثیر مشخص و پایداری داشته اند. بسیاری از این آثار هنوز چاپ میشوند که شاهدی است بر استمرار مناسب و به موقعشان. اما، جایی که به مسئله فلسطین مربوط میشود، میبایست فراتر از آثار علمی، سخنرانیها و تدریس او، به عامل دیگری توجه داشت، یعنی تأثیر فوقالعادهی ادوارد سعی به عنوان روشنفکری عمومی بر گفتمان سیاسی عمومی در ایالات متحده، تأثیر سعید بسیار مهم است زیرا گفتمان سیاسی عمومی و نیز رسانهها که از این گفتمان تغذیه میکنند و آن را میپروانند، اساساً با رژیم اسرائیل همدردی میکنند و با گسترش بار معنایی به نوعی با فلسطینیها دشمن هستند. در حقیقت در ارزیابی نگرشهای آمریکاییها از زمان جنگ 1967 اعراب و اسرائیل، کاملاً هویداست که صدای سعید در تلویزیون، رادیو و در مقالاتی که در مجلات ونشریات ادواری مینگارد، پادزهری (و برخی مواقع تنها پادزهر) برای اتفاق نظر در مورد حماقتی فراهم ساخته است که عموماً در هر رسانهی مهمی که به بحث فلسطین میپردازد، شیوع دارد. در همان حال که تصویر فراگیر فلسطینیها به عنوان تروریست از رسانهها زدوده نشده است (و در حقیقت با شماری از حملههای انتحاری علیه شهروندان اسرائیلی در سالهای اخیر، این تصویر تقویت شده است) و در همان حال که هنوز ایدهی فلسطین به صورت جهانی خرابکارانه، ایدهای قوی است، سعید بدون تردید بیشتر از هر فرد دیگری تلاش کرده تا ایدهی انسانیت اساسی مردم فلسطین را در اذهان عموم آمریکاییها تثبیت کند.