; به قدرت رسیدن جورج بوش به عنوان ریاست جمهوری ایالات متحده در ژانویه 2001، موجب پیشبینیهای خوشبینانهای در مورد آینده روابط ایران و آمریکا شد. زیرا بوش از حزب جمهوریخواه و از ایالات تگزاس که از جمله ایالتهای سرشار از نفت محسوب میشود، انتخاب شده بود و روابط نزدیکی با شرکتهای نفتی داشت و این، از نظر تحلیلگران مثبتاندیش به معنای خاتمه تحریمهای آمریکا علیه ایران بود که در آگوست 2001 به پایان میرسید. از سوی دیگر، انتخاب دیکچنی که پس از اتمام دوران وزارت خود در دولت اسبق در شرکت خدمات نفتی هالیبرتون- که به رغم تحرمهای آمریکا، در ایران حضور چشمگیری داشد- فعالیت میکرد، به عنوان معاون رئیس جمهور در دولت جدید نیز به هر نوع تردیدی درباره پایان این تحریمها خاتمه داد. تیم ایدهآل ایران در کاخ سفید، مستقر شده بود، اما همان گونه که تاریخ نشان داد ریاست جمهوری بوش روابط ایران و آمریکا را در مسیر آرام و بدون دردسری قرار نداد. طی چند ماه پس از به قدرت رسیدن دولت جدید، کاخ سفید به صورت مستمر و فزایندهای در مسیر ناامید ساختن تهران قرار گرفت که اوج آ پس از حوادث 11 سپتامبر بود.