اشغال عراق توسط ایالات متحده در مارس 2003، اوج بحران بین‌المللی بود که از اوت 1991 با اشغال کویت توسط عراق شروع شده بود و به عنوان عمده‌ترین بحران منطقه‌ای و تأثیرگذار به لحاظ وسعت و عمق، بازیگران بین‌المللی و منطقه‌ای را درگیر ساخت. بحران مزبور همه بازیگران بین‌المللی را به چالش کشید و فصل نوینی در کنش و واکنش‌های سیاست خارجی کشورمان گشود. میزان تأثیرپذیری و تأثیرگذاری بازیگران مختلف منطقه‌ای و بین‌المللی در این بحران به تناسب شدت و ضعف تعامل با قدرت هژمون، به‌عنوان اصلی‌ترین منازعه و دوری و نزدیکی جغرافیایی به حوزه بحران محسوب می‌شوند، ایران به عنوان عمده‌ترین کشور همجوار با بحران با وضعیتی ویژه از نظر ترکیب عناصر استراتژیک، ایدئولوژیک، روانی و مذهبی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی مطرح است. بررسی تأثیر این بحران بر ایران و جایگاه ایران در حوادث رخ داده پس از آن در منطقه و به خصوص در داخل عراق از اهمیت خاص مفهومی و عملی برخوردار بوده و متضمن طرح پرسش‌های کلیدی می‌باشد.
)