دوران ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی به «جمهوری دوم» معروف است. گفته میشود سیاست آرمانگرایانه ده سال اول (جمهوری اسلامی) به سیاست عملگرایانه در جمهوری دوم تبدیل شد. «سازشجویی واقعبینانه»، «منفعت محوری»، «اصلاحات اقتصادی»، «عادیسازی روابط»، «همزیستی با دیگران»، «مصلحتگرایی»، «واقعگرایی» و «ژئوپلیتیک» عناوین دیگری هستند که محققان به سیاست خارجی زمان آقای هاشمی نسبت میدهند. با توجه به اینکه ریاست جمهوری آقای هاشمی مقارن با پذیرش قطعنامه 598 (پایان جنگ ایران و عراق)، رحلت حضرت امام (ره) و اصلاح قانون اساسی در داخل و فروپاشی ابرقدرت شرق و برهم خوردن تعادل ناشی از نظام دوقطبی در خارج است، نقطهی عطفی در تاریخ جمهوری اسلامی و برای سیاست خارجی آن به حساب میآید
نبوی, سیدمرتضی. (1383). بازخوانشی از دیپلماسی ایران در جمهوری دوم، سیاست خارجی ایران در دوران ریاست جمهوری آقای هاشمی. فصلنامه علمی راهبرد, 12(4), -.
MLA
سیدمرتضی نبوی. "بازخوانشی از دیپلماسی ایران در جمهوری دوم، سیاست خارجی ایران در دوران ریاست جمهوری آقای هاشمی". فصلنامه علمی راهبرد, 12, 4, 1383, -.
HARVARD
نبوی, سیدمرتضی. (1383). 'بازخوانشی از دیپلماسی ایران در جمهوری دوم، سیاست خارجی ایران در دوران ریاست جمهوری آقای هاشمی', فصلنامه علمی راهبرد, 12(4), pp. -.
VANCOUVER
نبوی, سیدمرتضی. بازخوانشی از دیپلماسی ایران در جمهوری دوم، سیاست خارجی ایران در دوران ریاست جمهوری آقای هاشمی. فصلنامه علمی راهبرد, 1383; 12(4): -.