هدف اصلی این مقاله، فراهم نمودن چشماندازی روششناختی در تحلیل مفهوم هویت و فرآیند هویتیابی است. اهمیت محوری و نکته بدیع پژوهش حاضر فراهم آوردن زمینهای روششناختی برای تحلیل مهفوم هویت از چشمانداز گفتمانی است. دغدغه نویسنده مقاله حاضر این است که براساس روش تحلیل گفتمان بتوان ضمن درک زوایای پیچیده مقوله هویت و فرآیند هویتیابی، دستور کاری پژوهشی فراهم آورد تا براساس آن بتوان درکی عمیقتر، منسجمتر و کاربردیتر از مسئله مورد بحث ارائه نمود. پرسشهای محوری ما در پژوهش حاضر چنین است: آیا روش تحلیل گفتمان از این غنا و شایستگی برخوردار است که بتواند ابزاری تحلیلی را برای فهم هویت فراهم آورد؟ روش تحلیل گفتمان چه ابزارها و قابلیتهایی را برای تحلیل مفهوم هویت در اختیار ما مینهد؟ مؤلفههای اصلی روش تحلیل گفتمان جهت فهم مفهوم هویت کداماند؟ ایا روش تحلیل گفتمان قادر به انعکاس ابعاد فرهنگی و معنابخش هویتهای سیاسی ـ اجتماعی است؟ فرضیه محوری ما این است که «نظر به ابعاد فرهنگی ـ معنایی هویت، نظریه گفتمان بیش از هر نظریه دیگر قابلیت پژوهش و تحلیل در زمینه فهم هویت و کنشهای برآمده از آن را دارد». در مقاله حاضر ابتدا به تبیین مختصات روش تحلیل گفتمان پرداخته میشود و پس از تدقیق زوایای مفهومی روش تحلیل گفتمان، مفهوم هویت و ابعاد فردی و جمعی آن مورد بحث قرار میگیرد. در پایان نیز چگونگی کاربست روش تحلیل گفتمان در تبیین مفهوم هویت مورد توجه قرار میگیرد.