کارآمدی دولت‌ها ازجمله مسائل مهمی است که آثار و نتایجی ازجمله افزایش مشروعیت و اقتدار را برای هر حکومتی به همراه دارد. این پژوهش به دنبال یافتن راهبرد‌ها و سیاست‌های اصلی ارتقای کارآمدی نظام اسلامی در اندیشه مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) است. طرح این موضوع از این حیث اهمیت دارد که موجب استحکام هرچه بیشتر نظام اسلامی می¬شود. کم‌توجهی یا نپرداختن به این موضوع می‌تواند زمینه تضعیف و زوال بنیان‌های مردمی نظام را موجب شده و همین موضوع ضرورت تحقیق را نشان می‌دهد. این تحقیق با روش تحلیل مضمون و با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA (نرم‌افزار تحلیل کیفی) به دنبال یافتن مضامین اصلی در مورد هدف و پرسش پژوهش بوده است. در انتها پس از جستجو و تعمیق در بیانات رهبر معظم انقلاب این نتیجه حاصل شد که دو دسته راهبرد «اصلی» و «بخشی» برای ارتقای کارآمدی نظام وجود دارد و در زمینه سیاست‌ها نیز دو سطح «فردی» و «سازمانی» جهت ارتقای این کارآمدی به دست آمد که باید سرلوحه‌ تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی‌های مدیران و مسئولان رده‌های بالا و میانی کشور باشد. ارتقای کارآمدی نیازمند تربیت مدیران جهادی و انتخاب آنان به جهت شایسته‌سالاری در سطوح مختلف است و یکی از وجوه دیگر این انتخاب جوان‌گرایی و تزریق انرژی، نشاط و تحرک در بدنه‌ مدیریتی کشور است که باعث می‌شود با در نظر گرفتن هدایت‌های رهبر معظم انقلاب مبنی‌بر استفاده از توان داخلی و به کار بستن راهبردها و سیاست‌ها در مقاطع زمانی مختلف، ارتقای کارآمدی نظام به‌صورت مطلوب حاصل شود.

پارک‌های علم و فناوری نقش مهمی در شبکه اقتصاد دانش‌بنیان از طریق مدیریت منابع انسانی و در تعامل با نهادهای مختلف منطقه‌ایی بازی می‌کنند. لذا تحلیل و طراحی مدل مدیریت منابع انسانی در پارک‌های علم و فناوری هم از حیث اهمیت و هم ماهیت تعاملی آن ضروری است. به‌ویژه اینکه بررسی مدل‌های موجود در ادبیات مدیریت منابع انسانی در پارک‌های علم و فناوری نشان می‌دهد که این مدل‏ها عمدتاً در سطح یکی از نهادهای مؤثر در شبکه ارزش پارک‌های علم و فناوری به این موضوع پرداخته‌اند. پژوهش حاضر با توجه به ویژگی کل‌گرایی و تمرکز رویکرد پویایی‌های سیستمی بر تعامل بین اجزای سیستم به‌عنوان روش تحقیق، درصدد تبیین مدل تعاملی مذکور برآمده است. این مدل از طریق برگزاری 15 جلسه مدل‌سازی گروهی با ذینفعان مسئله به طراحی، آزمودن و درنهایت شناسایی و شبیه‌سازی راهکارهای مختلف ارائه شده است. نتایج حاصل از شبیه‌سازی نشان داد که تمرکز بر ایجاد انگیزه و ارتقاء کیفیت نیروی انسانی ستادی به شکل توأمان، میرایی حمایت‌های پارک از شرکت‌های فناوری مستقر و توسعه ارتباطات به‌ویژه از جهت توسعه جریان انتقال فناوری، ایجاد بازار، تبادل فکری و انسانی بیشترین نقش را در بهره‌وری الگوی مورد نظر دارد.

آغاز دوران جمهوری اسلامی در ماه‏های ابتدایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تجربه‏ای بی‏بدیل از تلفیق ظرفیت جمهوریت با اندیشه‏‏ دینی در کشوری با پیشینه کهن و تمدنی دیرپا بود. ماهیت نوپدید و ابتکاری نظام سیاسی جدید در ایران به همراه فقدان الگویی متناظر و متشابه از همکاری نهاد دین و سیاست در قالب نظریه‏‏ دولت- ملت که مورد وفاق و پذیرش بین‏المللی قرار گرفته باشد، پارادایم مسلط سکولاریسم سیاسی را به چالش کشانده و بر همین اساس از سویی شاهد بروز بحران‏های داخلی و دخالت‏های خارجی در سال‏های استقرار تثبیت جمهوری اسلامی ایران و از سوی دیگر تلاش رهبران انقلاب اسلامی برای تبیین اصول و مبانی جمهوری اسلامی بوده و‏ هستیم. وضعیت و شرایط خاص جمهوری اسلامی ایران برای مواجهه و تعامل با مخالفان در بحران‌های داخلی و دخالت‌های خارجی، یکی از مسائل اساسی نظام سیاسی ایران از ابتدای تأسیس است که حاکمیت را همواره در معرض ديدگاه‌هاي همدلانه، معارضانه و نیز کنایه‌زنی‌ها با محوریت عدم مدارای سیاسی قرار داده است. با توجه به نقش بی‌بدیل اندیشه و رفتار سیاسی بنیان‌گذار انقلاب اسلامی در ارجاع و مشروعیت‌بخشی به فرایندهای سیاست‌گذاری، پرسش اصلی این مقاله بیان می‌دارد که مؤلفه‌ مدارای سیاسی در راهبرد رهبری امام‌ خمینی (ره) چرا و چگونه تحقق یافته است؟ در این مقاله با بهره‌گیری از روش داده‌بنیاد و محوریت مفهوم‌سازی، ضمن تعریف مفهوم مدارا در اندیشه غرب و اسلام و بیان تفاوت‌های معنایی آن‌ها، مدارای سیاسی به‌مثابه مؤلفه راهبردی در اندیشه امام‌ خمینی‌ (ره) به‌عنوان الگوی مطلوب مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم، ضمن بازخوانی و بازنمایی رفتار سیاسی امام خمینی (ره) در تعامل و مواجهه با مخالفان در حوزه‌های سه‌گانه بینش، گرایش و کنش، الگوی محقق مدارای سیاسی در دهه نخست انقلاب اسلامی به‌منظور پاسخ به چرایی و چگونگی کاربست مؤلفه مدارای سیاسی در راهبرد رهبری امام خمینی (ره) تبیین و ارائه شده است.

«خانه» به‏عنوان یکی از مؤلفه‌های اصلی سبک زندگی شهری از دیرباز توسط پژوهشگران مختلف لحاظ شده است، اما استعاره «خانه» و تغييرات آن در انطباق با سبك نوين زندگي شهري، مسئله‏ای است که با وجود اهمیت، پژوهش چندانی در مورد آن، انجام نشده است. ما ایرانیان هنوز در کنار سبک نوین زندگی شهری، عناصر و دل‌بستگی‌هایی به سبک سنتی زندگی داشته و به بسیاری از ارزش‏های سنتی خود پایبندیم. هرچند بدیهی است که تقلید از گذشته به‌اندازه ریشه‏کن‌ کردن آن بیهوده خواهد بود. به نظر می‏رسد باید به‌منظور حفظ و ماندگاری انگاره‏های مسکن (خانه) ایرانی، قبل از ورود به آینده، سناریوهای محتمل بر مبنای استعاره‏های مختلف از خانه را شناسایی کرده و نگاشت مناسبی از ادبیات موضوع در کنار شالوده‏شکنی و جستجوی ژرف‏تر مسئله انجام داد. پژوهش حاضر با رویکرد آینده‏نگرانه با روش تحليل لايه‏اي علت‏ها (CLA) در چهار لايه‏ تحليل شامل ليتاني، علل كلان اجتماعي، گفتمان/ جهان‏بيني و اسطوره/ استعاره، سعی دارد تا ضمن شناسایی آینده‏های بدیل بر مبناي استعاره‏ها و به‌تبع آن گفتمان‏هاي بديل از «خانه»، سناریونگاری نموده و سناریوهای یکپارچه و متحول بر مبنای استعاره «خانه» در آینده شهرها ارائه دهد. تحلیل لایه‏ای علت‏ها با استفاده از مصاحبه نیمه‏ساختار‏یافته به‌منظور شناسایی مضامین اصلی سطوح تحلیل در سطح نخبگان و متخصصان مرتبط با موضوع، به کار گرفته شد. طبق یافته‏ها، چهار سناریو در ارتباط با مفهوم خانه و خلق آینده بدیل ارائه شد که شامل خانه هوشمند، خانه به‏عنوان یک ابر دیجیتال، خانه انسانی و خانه متحرک است.

عنصر تکنولوژی در صنعت نفت و گاز، به‌ویژه در پروژه‌های بالادستی، به دلیل آثار مثبت آن در بهینه‌سازی بازیافت نفت، تولید صیانتی حداکثری از مخازن، ارتقای کمی و کیفی تولیدات نفتی، برقراری توسعه پایداری، حمایت از محیط‌زیست و ارزش افزوده در اقتصاد پروژه‌های نفتی از اهمیت زیادی برخوردار است. امروزه ضرورت تکنولوژی به عنصر اجتناب‌ناپذیری از قراردادهای نفتی تبدیل شده است. با این وجود، فقدان تکنولوژی یا موضوعات مرتبط با آن در برخی از قراردادهای نفتی یا جایی که تکنولوژی به‌صورت یک امر تفسیری و اختیاری، نه به‌عنوان یک عنصر الزامی در قراردادهای نفتی درج می‌شود، این شک را ایجاد می‌کند که نقش و اثر تکنولوژی در قراردادهای نفتی چیست؛ تکنولوژی دقیقاً چه جایگاهی را در صنعت نفت و گاز دارد؛ و حقوق و تعهدات طرفین قراردادها نسبت به تکنولوژی چیست؟ بر اساس مطالعاتی که در قراردادهای نفتی، رویه‌های قضایی و آرای داوری انجام شده است، این مقاله به این نتیجه رسیده است که تکنولوژی بخش بسیار مهمی از لکس پترولیا؛ خواه به‌صورت حقوق نرم یا سخت شده است. مضافاً آنکه مفهوم استفاده، انتقال و توسعه تکنولوژی به‌عنوان یکی از نه عنصر تفسلی که در قراردادهای نفتی حضور فعال دارد، خواست کشورهای میزبان یا شرکت‌های ملی نفت شده است؛ به‌نحوی‌که آن‌ها سرمایه‌گذاران نفتی یا شرکت‌های بین‌المللی نفتی را مکلف می‌سازند که فعالیت‌های نفتی، شرایط و مفاد قراردادهای نفتی در کشورهای خود را بر اساس مطالبه استفاده، انتقال و توسعه تکنولوژی انجام دهند. درنهایت از این مطالعه نتیجه گرفته می‌شود که امروزه مطالبه الزامی تکنولوژی فضای حاکم بر قراردادهای نفت و گاز است و به‌صورت تعهدات الزام‌آور قانونی یا قراردادی درآمده است که نقض این تعهدات موجبات ضمانت اجرای حقوقی و قراردادی علیه فرد ناقض تعهدات مزبور ایجاد کرده، و به‌طرف آسیب‌دیده از نقض تعهدات مزبور حق فسخ قراردادی و مطالبه خسارت را عطا می‌کند.

این پژوهش به دنبال تدوین راهبردهای مدیریت دیپلماسی فرهنگی ج.ا.ایران در منطقه غرب آسیا است. در این راستا ضمن احصاء‌ نقاط قوت، ضعف، تهدید، فرصت فضای فرهنگی کشور با اخذ نظر خبرگان روابط بین‌الملل و متخصصان فرهنگی، راهبردهای مدیریت دیپلماسی فرهنگی ج.ا.ایران شناسایی شد. هدف پژوهش اکتشافی، نوع پژوهش کاربردی، روش پژوهش پیمایشی، تحلیل داده‌ها تلفیقی (کمی-کیفی) است. شناسایی شاخص‌های SWOT از روش‌دلفی )کیفی) و تدوین راهبردهای مدیریت دیپلماسی فرهنگی از روش برنامه‌ریزی راهبردی فرد.آر.دیوید (کمی) انجام گرفت. جامعه آماری در این پژوهش با حجم نمونه منطبق بوده و روش نمونه‌گیری غیراحتمالی هدفمند از نوع نمونه‌گیری قضاوتی است و شامل دو گروه: خبرگان روابط بین‌الملل و متخصصان فرهنگی به تعداد 20 نفر است. جهت جمع‌آوری داده‌ها از فهرست کنترل خبرگی و تحلیل داده‌ها بر اساس تحلیل نتایج دلفی انجام گرفت و با به‌کارگیری ابزارهای برنامه‌ریزی راهبردی (SWOT و QSPM) درنهایت 10 راهبرد بهینه ارائه شد. این راهبردها به‌کارگیری ظرفیت فضای مجازی و نسل‌جوان در راستای خنثی‌سازی اقدامات دشمن ‌با تولید محتواي سازنده فرهنگی، هدایت فضای فرهنگی کشور جهت ارتقاء سطح فرهنگ عمومی منطبق با فرهنگ ایرانی اسلامی و تقویت صادرات فرهنگی در منطقه غرب آسیا، تأثیرگذاری در تخصیص هدفمند اعتبارات فرهنگی به نخبگان جهت ارتقاء‌ جاذبه‌های فرهنگی بومی، اعمال سیاست‌های منطبق با رهنمودهای رهبری در حوزه‌های فرهنگی‌ جهت ‌گسترش نفوذ منطقه‌ای، مقابله با نفوذ فرهنگی دشمن و به‌کارگیری ظرفیت منتقدان در راستای خنثی‌سازی اقدامات دشمن، عملیات رسانه‌ای و مجازی با به‌کارگیری شیوه‌های مناسب جهت انتقال فرهنگ ایرانی‌اسلامی، مدیریت تولیدات فرهنگی در فضای مجازی و حقیقی جهت اثرگذاری در منطقه غرب آسیا، ظرفیت‌سازی در کارگروه‌های تخصصی فرهنگی جهت تقویت و تولید محتوای فرهنگی در فضای حقیقی و مجازی منطبق با سیاست‌های کشور در منطقه، به‌کارگیری راهبردهای تهاجمی به‌جای راهبردهای تدافعی و استفاده از ظرفیت نخبگان فرهنگی در مقابل اقدامات دشمن جهت تغییر ارزش‌ها و هنجارهای جامعه، برنامه‌ریزی مناسب جهت هدایت کیفی فضای فرهنگی با رویکرد افزایش نفوذ فرهنگی و تأثیرگذاری در منطقه می‌باشند.

مکان‌یابی مناسب برای استقرار مراکز نظامی- راهبردی ازجمله مسائل مهم در آمایش دفاعی است، لذا مکان‌گزینی مناسب می‌تواند باعث بالا‌رفتن کارایی و اثربخشی این مراکز در مواقع بحران و تهدیدات نظامی باشد. در مکان‌یابی مراکز نظامی توجه به عوامل جغرافیای طبیعی، امری بسیار ضروری است. چراکه جغرافیای طبیعی از دیرباز در مکان‌گزینی، گسترش و توسعه سکونتگاه‌های انسانی نقش تعیین‌کننده‌ای داشته است. ویژگی‌های جغرافیای طبیعی هر منطقه می‌تواند در دسترسی، حوزه نفوذ، مخاطرات و منابع طبیعی مؤثر باشد. از این‌رو، در این پژوهش با روش تحلیل سلسله‌مراتبی، مکان‌یابی مراکز نظامی در استان آذربایجان غربی با توجه به هشت عامل جغرافیای طبیعی (بارش، شیب، ارتفاع، فاصله از آبراهه، فاصله از گسل، سنگ‏شناسی، فاصله از زمین‏لغزش و فاصله از مناطق سیل‏خیز) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از آزمون سلسله‌مراتبي نشان می‏دهد که عوامل فاصله از زمین‏لغزش و فاصله از مناطق سیل‏خیز بیشترین وزن را داشته‏اند، بنابراین در مکان‏یابی مراکز نظامی بیشترین تأثیر را دارند. عوامل بارش و سنگ‌شناسی نیز کمترین تأثیر را در این مکان‏یابی داشتند.