نویسندگان این مقاله معتقدند ارتباط قوی بین سازمانهای غیردولتی حقوق بشری و قدرتهای هژمونیک به شیوهای کارآمد و مؤثر، به «پیشگیری» از نقض حقوق بشر در سطح جهان کمک میکند. در این راستا پانوپتیکون استعاره مفیدی است که بخشی از روابط ممکن میان هژمونها و سازمانهای غیردولتی حقوق بشری را نشان میدهد. در حقیقت پانوپتیکون، نهادی اجتماعی نمونه با هدف کنترل رفتار زندانیان از طریق اعمال خودانظباطی است. در این سیستم، برای زندانی مراقبت نهادی تداوم دارد. مقاله اذعان دارد عمده پژوهشهای روابط بینالملل در زمینه تشکلهای غیردولتی بر این مسئله متمرکز بوده که این تشکلها چگونه بر سیاستهای عوامل دولتی تأثیر گذاردهاند، یعنی ارزیابی و تحلیل نقش شبکههای حمایتی فراملی در تغییر سیاستهای دولت از طریق لابی یا شرمندهسازی و نقشی که سازمانهای غیردولتی در بهبود اقدامات دولتهای خاص در زمینه حقوق بشر ایفا کردهاند. در نهایت نویسندگان این موضوع را مورد بررسی قرار میدهند که سازمانهای غیردولتی حقوق بشری و هژمونها توأماً در جلوگیری از مواردی از نقض حقوق بشر همچون نسلکشی ذینفعاند. با این حال برخی مواقع نیز منافع متضادی بین آنها وجود دارد
تقاء, احمدرضا, & گلشنپژوه, محمودرضا. (1386). منافع و محدودیتهای پانوپتیسیسم حقوق بشری سازمانهای غیردولتی و نظارت بر نسلکشی. فصلنامه علمی راهبرد, 15(1), -.
MLA
احمدرضا تقاء; محمودرضا گلشنپژوه. "منافع و محدودیتهای پانوپتیسیسم حقوق بشری سازمانهای غیردولتی و نظارت بر نسلکشی". فصلنامه علمی راهبرد, 15, 1, 1386, -.
HARVARD
تقاء, احمدرضا, گلشنپژوه, محمودرضا. (1386). 'منافع و محدودیتهای پانوپتیسیسم حقوق بشری سازمانهای غیردولتی و نظارت بر نسلکشی', فصلنامه علمی راهبرد, 15(1), pp. -.
VANCOUVER
تقاء, احمدرضا, گلشنپژوه, محمودرضا. منافع و محدودیتهای پانوپتیسیسم حقوق بشری سازمانهای غیردولتی و نظارت بر نسلکشی. فصلنامه علمی راهبرد, 1386; 15(1): -.