به نظر من چشمانداز متافیزیکی اسلام را میتوان برای کیهانشناسان به مثابه کلیدی در تفسیر و تعبیر معانی ممکن کشفیات علوم نوین دانست. در چنین موقعیتی این سخنرانی به برخی مسائل جاری و معماهای کیهانشناسی و رابطهی آن با تعالیم اسلامی در ماهیت واقعیت، اشاره دارد. از جمله قابلیت درک جهان هستی، هماهنگی دقیق ساختارسازی و جهانی بودن قوانین فیزیک. حذف توضیح در باب علل غایی در مرکز مطالعات کیهانشناسی مدرن قرار دارد، که به نظر من این امر ما را به کشف بینهایت هستی رهنمون میشود. براساس تعالیم عرفانی اسلام، کل کهکشان یکی از محلهای ظهور خداوندی است با پدیدههایی جدید که مرتباً در معرض آفرینشاند. در نتیجه کسب دانش از منظر اسلام نامتناهی است. تلافی علم و دین را میتوان در همگرایی متافیزیکی روشهای مختلف کشف واقعیت، به وضوح دید و سرانجام تأکید من بر تفاوت رویکرد علم و دین در گسترهی جهان پس از مرگ است و اهمیت شکر، تقوی و حیرت به عنوان سه احساسی که همواره با کسب علم و دانش همراه است