چارلز تیلور در کتاب مهم «هگل و جامعه مدرن»، به دنبال این است که بازخوانی تازهای از نظام اندیشهی هگل ارائه دهد. برای این کار، او در بخش اول کتاب، به شرح برخی جنبههای منظومه نظری هگل میپردازد که با توجه به رویه دشوارنویسی هگل، جالب توجه مینماید. او ادعا میکند که مضامین هستی شناختی هگل، امروزه، کاربرد چندانی ندارد؛ لکن فلسفه هگل قابل بازیابی است. در ادامه نیز تیلور به دنبال آن است که برخی از مضونهای فلسفی او با برخی از پرسشها و خواستهای مطرح در فلسفه اجتماعی و سیاسی زمان ما هماهنگی دارد و سعی میکند که به بررسی برخی از این پرسشها بپردازد