مشروعیت که از آن به عنوان حقانیت نیز نام برده شده است با نمایندگی و رضایت در امور سیاسی ارتباط دارد. ماکس وبر، مشروعیت را «قابلیت نظام برای ایجاد و حفظ این اعتقاد که نهادهای سیاسی موجود مناسبترین نهادها برای جامعه به شمار میروند» میداند. مشروعیت یک نظام سیاسی به نوع نگرش مردم و میزان رضایتمندی شهروندان نسبت به حکومت، مرتبط است. بر این اساس مشروعیت با قدرت نهادی شده یعنی نظام سیاسی پیوند دارد. به نظر میرسد، نظام سیاسی آنگاه کارایی دارد که بتواند وظیفههایی را که بیشترین مردم با حکومتشوندگان از آن متوقع است، انجام دهد و وظیفه اصلی یک نظام سیاسی، پشتیبانی همه جانبه از زندگی فردی، اجتماعی، سیاسی، مادی و معنوی همهی شهروندان به ویژه پاسداری از آسایش و امنیت تک تک آنان در اجتماع است