شناسایی فراروندهای فضای سایبر موثر بر آینده دیپلماسی عمومی (با رویکرد تحلیل ساختاری، تاثیر متقابل)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روابط بین الملل، گروه روابط بین‌الملل

2 دانشیار و عضو هیئت علمی، گروه روابط بین الملل

3 دانشیار و عضو هیئت علمی،گروه روابط بین‌الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه آزاداسلامی واحد قم

چکیده

 


 

سئوال اصلی و هدف اصلی تحقیق حاضر،شناسایی فراروندهای موثر بر آینده دیپلماسی عمومی است. بنابراین پس از انجام مطالعات کتابخانه‌ای و بررسی اسناد و منابع معتبر، فهرستی از فراروندها و روندهای کلیدی فضای سایبر موثر بر آینده دیپلماسی عمومی شناسایی شد، سپس با بهره‌گیری از روش‌های آینده‌نگاری، روش تحلیل ساختاری/ تاثیرات متقابل، ماتریس تاثیر متقابل طراحی گردید و با اخذ نظر 12نفر از خبرگان و اجماع نظرات آنان درباره تاثیرگذاری عوامل بر یکدیگر وارد ماتریس شد.با تحلیل داده‌های به‌دست آمده از ماتریس با استفاده از نرم‌افزار میک‌مک، میزان تاثیرگذاری و تاثیرپذیری هرکدام از عوامل و پراکنش عوامل از جمله پایدار و ناپایدار، مشخص و ارزیابی شده است و تمامی روندها در قالب متغیرهای استراتژیک و تعیین‌کننده یا متغیرهای تأثیرگذار ، متغیرهای دو وجهی، متغیرهای تأثیرپذیر یا وابسته ، متغیرهای مستقل و متغیرهای تنظیمی دسته‌بندی گردیدند و نهایتا براساس تحلیل‌های نرم‌افزاری صورت‌گرفته روندهای راهبردی موثر شناخته و مشخص شدند که عبارتنداز: ترویج هوش مصنوعی، افزایش اتصالات، ظهور مدل‌های نوین در کسب‌وکار، تهدیدات خارجی، جهانی شدن، حمایت از سرمایه فکری، تجارت جهانی، ثبات سیاسی، تغییرات گفتمانی، موزانه قوا، ارتباطات استراتژیک، افزایش رسانه‌های شبکه‌های مجازی، ارتباطات اقتصادی و ارتباطات فرهنگی و اجتماعی؛ این متغیرها به عنوان بازیگران اصلی در آینده دیپلماسی عمومی محسوب می‌شوند.

تازه های تحقیق

 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Identify the Cyberspace Megatrend Affecting the Future of Public Diplomacy (with Structural Analysis Approach, Interaction)

نویسندگان [English]

  • Mohammad Mahdi Afshar 1
  • Keyhan Barzegar 2
  • Davood Kiani 3
1 Ph.D. Student in International Relations, Department of International Relations,
2 Associate Professor and Faculty Member, Department of International Relations,
3 Associate Professor and Faculty Member, Department of International Relations, Faculty of Law and Political Science, Islamic Azad University
چکیده [English]

 


 

The central question and at the same time, the principal purpose of this study is to identify the megatrends affecting the future of public diplomacy. Therefore, following archival studies and reviewing reliable resources and records, a list of key cyberspace significant trends affecting the future of public diplomacy has been identified.
Then, by obtaining the opinions of 12 experts and consensus of their views on factors impact on each other using foresight methods, structural analysis/interaction method, interaction matrix was designed.
By analyzing the collected data from the matrix using Mic Mac software, the impact and influence of each factor and distribution of factors such as stable and unstable have been determined and evaluated and trends affecting the future of public diplomacy have been identified. All trends in the form of strategic and determining variables or influential variables, two-dimensional variables, variables influential or dependent, independent variables, regulatory variables were classified.
Based on software analysis, promoting artificial intelligence, enhancing connectivity, emerging new business models, external threats, globalization, intellectual capital protection, global trade, political stability, discourse change, the balance of power, strategic dialogue, enhanced virtual network media, economic interaction, cultural and social interconnections are the key actors in the future of public diplomacy.

کلیدواژه‌ها [English]

  • mega trends
  • Public Diplomacy
  • Forecasting
  • trends Cyberspace

اصل مقاله

 

مراجع

 
 
افتخاری، ا. (1382). استراتژی ملی برای تأمین امنیت در فضای مجازی، تهران، پژوهشکده‏ی مطالعات راهبردی، 8.
آقاحسینی اشکاوندی، م؛ رضایی دولت‏آبادی، ح؛ نیلی‏پور طباطبایی، س ا. (1394). شناسایی و اولویت‏بندی مؤلفه‏‏های قابلیت‏های آینده‏نگاری استراتژیک، مدیریت بحران و چابکی منابع انسانی در سازمان انتقال خون اصفهان با استفاده از تکنیک دلفی و AHP، فصلنامه آینده‏پژوهی مدیریت، دوره 26 شماره 1 (پیایی 102)، 55-68.
بنیاد توسعه فردا. (1384). روش‏های آینده‏نگاری، تهران، بنیاد توسعه فردا.
تولایی، ر. (1393). آینده پژوهی، روندهای خدمات فضای مجازی ایران در فرایند تکنولوژیک جهانی شدن با روش دلفی، فصلنامه مطالعات راهبردی جهانی شدن، سال پنجم، شماره چهاردهم، پیاپی 17، 93-123.
خزایی، س. (1390). آینده‏پژوهی، مفاهیم و ضرورت‏ها، پایگاه اینترنتی آینده‏پژوهی.
خسروی، ا؛ رزمجو، ع. ا؛ عنایتی شبکلایی، ع. (1394)، دیپلماسی عمومی جدید؛ بسترساز قدرت دیپلماسی رسانه‏ای، فصلنامه تحقیقات سیاسی بین المللی، شماره 22، 125-148.
درایسدلالاسدایر، اچ بلیک جرالد، (1386)، جغرافیای سیاسی خاورمیانه و شمال افریقا، دره میر حیدر، تهران، مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.
ربانی، ط. (1391). روش تحلیل ساختاری، ابزاری برای شناخت و تحلیل متغیرهای مؤثر بر آینده موضوعات شهری. نخستین همایش ملی آینده‏پژوهی، تهران.
روحانی، آ؛ آرجرلو، س. (1394). آموزش نرم‏افزارMICMACقابل استفاده در پروژه‏های سناریونویسی- آینده‏پژوهی، ناشر آرنا.
زالی، ن. (1390). آینده‏نگاری راهبردی و سیاست‏گذاری منطقه‏ای با رویکرد سناریو‏نویسی، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال چهاردهم، شماره چهارم، شماره مسلسل 54، 33-54.
میلسن، ژ. (1388)، دیپلماسی عمومی نوین؛ کاربرد قدرت نرم در روابط بین‌الملل،مترجمین، رضا کلهر و محسن روحانی، تهران، دانشگاه امام صادق(ع)، چاپ سوم، 1388
مجتهدزاده، پیروز،(۱۳۸۱)جغرافیای سیاسی و سیاست جغرافیایی، تهران، سمت
 
Alavi, A. H., Jiao, P., Buttlar, W. G., &Lajnef, N. (2018). Internet of Things-enabled smart cities: State-of-the-art and future trends. Measurement, 129, 589-606.
EY.(2015).Imagining the Digital future How digital themes are transforming companies across industries.
Glasson,P. (2008). Sustainable development concept in world literature.Urban development congress in Menschen. Germany.
Hussain, M., Tapinos, E., & Knight, L. (2017). Scenario-driven roadmapping for technology foresight. Technological Forecasting and Social Change, 124, 160-177.‏
IDA. (2012). Co-creating the future infocomm technology roadmap 2012. Singapore avail-able online at:https://www.ida.gov.sg/~/media/Files/Infocomm%20Landscape/Technology/TechnologyRoadmap/IDA_ITR2012.pdf.
Keller, J., Markmann, C., & von der Gracht, H. (2015). “Foresight support systems to facilitate regional innovations: Aconceptualization case for a German logistics cluster”, Technological Forecasting and Social Change, 27, 15-28.
Koohikamali, M., Mousavizadeh, M., & Peak, D. (2019, January). Continued Usage and Location Disclosure of Location-Based Applications: A Necessity for Location Intelligence. In Proceedings of the 52nd Hawaii International Conference on System Sciences.‏
KPMG, (2014). Future State 2030: The global megatrends shaping governments, kpmg.com/government.
Lee, I. (2019). The Internet of Things for Enterprises: An Ecosystem, Architecture, and IoT Service Business Model. Internet of Things, 100078.
Li, N., Chen, K., & Kou, M. (2017). Technology foresight in China: Academic studies, governmental practices and policy applications. Technological Forecasting and Social Change, 119, 246-255.‏
Liebl, F., & Schwarz, J. O. (2010). Normality of the future: Trend diagnosis for strategic foresight. Futures, 42(4), 313-327.
Melkas, H., &Uotila, T. (2007, November). Quality of Data, InformationAnd Knowledge In Technology Foresight Processes. In ICIQ (pp. 131-145).
Naisbitt, J. (1982). Megatrends: Ten New Directions Transforming Our Lives. New York: Warner Books.
Paritala, P. K., Manchikatla, S., &Yarlagadda, P. K. (2017). Digital manufacturing-applications past, current, and future trends. Procedia engineering, 174, 982-991.
Proskuryakova, L. (2017). Energy technology foresight in emerging economies. Technological Forecasting and Social Change, 119, 205-210.‏
Retief, F., Bond, A., Pope, J., Morrison-Saunders, A., & King, N. (2016). Global megatrends and their implications for environmental assessment practice. Environmental Impact Assessment Review, 61, 52-60.‏
Rose, M., &Wadham-Smith, N. (2004). Mutuality, trust and cultural relations. British Council.
Saritas, O., & Smith, J. E. (2011). The Big Picture–trends, drivers, wild cards, discontinuities and weak signals. Futures, 43(3), 292–312.
Schwarz, J. O. (2008) Assessing the future of futures studies in management. Futures, 40(3), 237–246.
Son, H. (2013). Alternative future scenarios for South Korea in 2030. Futures, 52, 27-41.
Woodhead, R., Stephenson, P., & Morrey, D. (2018). Digital construction: From point solutions to IoT ecosystem. Automation in Construction, 93, 35-46.‏
ZeevEfrat, (2010). World’s Top Global Mega Trends To 2020 and Implications to Business, Society and Cultures, Executive Summary.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 07 اردیبهشت 1399
  • تاریخ بازنگری: 15 خرداد 1399
  • تاریخ پذیرش: 30 خرداد 1399

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار