The Strategic Role of the Representatives Votes in the Islamic Consultative Assembly Efficacy from Good Governance Perspective

Document Type : Research Paper

Authors

1 Ph.D candidate, Political Science, Islamic Azad University, Khorramshahr -Persian Gulf International branch

2 Assistant Professor, Political Science, Islamic Azad University, Ahvaz

3 Assistant Professor, Political Science, Islamic Azad University

4 Assistant Professor, Political Science, Islamic Azad University,

Abstract

Transparency in how leaders make decisions in the sphere of power considered as a measure of political efficiency, the main foundations of democracy, and one of the variables involved in the social appraisal of the development of good governance. Transparency is assumed to be one of the instruments of popular oversight on parliament, affects the decision-making process in countries, and paved the way for enhancement of legislation, and offers an opportunity to initiate structural reforms in various sections of society. As one of the central elements of the Islamic Republic of Iran, the Islamic Consultative Assembly plays a vital role in the country's decision- making process. which, is laid out in all of the principles of section six of the Constitution of the Islamic Republic of Iran.
Since the transparency of the votes of the delegates is one of the determining factors in the decision-making process of the Islamic Consultative Assembly, this study explores the various dimensions of transparency and its function, through the votes of representatives in the context of good governance to address the efficacy of the Islamic Consultative Assembly.
The main research question of this article is: what role does the transparency of the representatives' votes play in the Islamic Republic of Iran Consultative Assembly effectiveness from the good-governance perspective?
In order to answer this question we raise the following hypothesis:
It seems, in addition to the realization of the constitutional right of voters to supervise their representatives, the transparency of the votes of Members of Parliament makes it easier for all people to be aware of a parliamentary mechanism that guarantees the health and effectiveness of the Parliament.
This research utilizes a descriptive-analytic approach.

Keywords

References

کتاب‌ها
برک پور، ن. و همکار (1388)، مدیریت و حکمرانی شهری، تهران: دانشگاه هنر، معاونت پژوهشی.
دوبنوا، آ. (1378)، تأمل در مبانی دموکراسی، ترجمة بزرگ نادرزاد، تهران: نشر چشمه.
سریع القلم، م. (1381)، عقلانیت و آیندۀ توسعه‌یافتگی ایران، تهران: مرکز پژوهش‌های علمی و مطالعاتی استراتژیک خاورمیانه.
شاکری، ح. (1394)، حکمرانی خوب شهری (مطالعه تطبیقی ایران، امریکا، انگستان، ترکیه و مصر)، جهرم: انتشارات مصلی.
قاضی، ع. (1384)، جهانی‌شدن و جهان سوم: روند جهانی‌شدن و موقعیت جوامع در حال توسعه در نظام بین‌الملل، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
قلی‌پور، ر.(1387)، حکمرانی خوب و الگوی مناسب دولت، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک و دانشگاه آزاد اسلامی.
مرکز مالمیری، ا. (1385)، حاکمیت قانون، مفاهیم، مبانی و برداشت‌ها، تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس.
منصور، ج. (1386)، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران: نشر دوران.
میری، ا. و همکار (1383)، حکمرانی خوب بنیان توسعه، چاپ اول، تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.
یزدان‌فام، م. (1390)، دولت‌های شکننده و امنیت انسانی، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی.
مقالات
زارعی، م. (1383)، «حکمرانی خوب، حاکمیت و حکومت در ایران»، مجلۀ تحقیقات حقوقی، شمارۀ 11.
ساعی، ع. و کبیری، ا. (۱۳۹۰)، سرمایۀ اجتماعی و حکمرانی خوب: تحلیل تطبیقی فازی بین ‌کشوری از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸، دوفصلنامۀ مسائل اجتماعی ایران، سال دوم، شمارۀ 2، ۶۳-۹۴.
سردارنیا، خ. (1391)، «شاخص‌های حکمرانی خوب شهری در چارچوب نظریه سیستمی»، مجموعه مقالات همای  علمی حکمروایی خوب شهری، جلد اول، تهران: تیسا.
شاه‌آبادی، ا. (1392)، «نظریۀ حکمرانی خوب از دیدگاه نهج البلاغه»، آمنه، تابستان، شماره 2، صص 1 تا 18.
شریف‌زاده، ف. و قلی‌پور، ر. (1382)، «حکمرانی خوب و نقش دولت»، فصلنامۀ فرهنگ مدیریت، سال اول، شمارۀ چهارم، پاییز و زمستان، صص 109-93.
قربان‌زاده، م. و شاکری ح. (1981)، «امنیت انسانی در پرتوی دکترین حکمرانی خوب»، فصلنامۀ حقوقی مجد، سال دهم، شمار، 91زمستان.
قلی‌پور، ر. (1999)، «تحلیل و امکان سنجی الگوی حکمرانی خوب در ایران با تأکید بر نقش دولت»،  مدیریت، شماره .62
میدری، ا. (۱۳۸۵)، «مقدمه‌ای بر نظریۀ حکمرانی خوب»، رفاه اجتماعی، ۶ (۲۲) :۲۶۱-۰
ناظری اصلی، ع. (1381)، «اثر حکمرانی خوب بر سطح فساد اقتصادی در کشورهای با سطح توسعه‌یافتگی متوسط»، فصلنامۀ فرایند مدیریت و توسعه، ۲۶ (۴) :۳-۲۴
یزدانی زنوز، ه. (1388)، «بررسی نقش شفافیت در تحقق حکمرانی مطلوب»، فصلنامۀ حقوق عمومی، تابستان، شمارۀ 5، صص49تا70.

لاتین

کتاب‌ها
Frey, Klaus (2014). Development, Good Governance, and Local Democracy. GBP.
Harris, Etc. (2008), Human rights and Good Governance, SIM Special, No.34, Universiteit Utrecht.
Kooiman, J. (2003). Governing as Governance. SAGE Publication. London. Thousand Oaks. Calif .and New Delhi.
Shabbir Cheema and Dennis A. Rondinelli, 229-241. Washington DC: Brooking Institution Press.
Sofi & Lions (2008),”A Discourse Analysis of Institutionalized in The Field of New Zealand Rugby 1885 and 2005”,at Massey University, Palmerstone North and New Zealand,Book, online in English.
مقالات
Elsenhans, H. (2001), "The Political Economy of Good Governance", Jolurnal of Perspective on Global Development and Technology, No. 2, pp. 56-33.
Graham, John Amos (2011), Bruce and Time Plumptre Principles for Good Governance in the 21st Century, Policy Brief No.15 August 2003.
Kooiman, Tanga (2003), "Good Governance in the Eropean Union", Berlin Working Paper on Eropen Integrattion, No.7.
Mac karein P. Pradhan and Sanyal G.S. (2011), Good Governance and Human Development: vidence form Indian States, Journal of Social and Development Sciences, 1(1), pp. 1-8.
Sadashva M. (2008), “good governance is a global challenge”, corporate board, Vol. 22, No. 131
Strategy
Volume 29, Issue 2 - Serial Number 95
September 2020
Pages 87-111

Files

History

  • Receive Date: 25 May 2020
  • Revise Date: 11 July 2020
  • Accept Date: 09 August 2020

Share

How to cite

Statistics