مطالعه تاثیر رسانه‌های داخلی و خارجی بر مشارکت سیاسی دانشجویان در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته کارشناس ارشد ارتباطات ، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

2 استادیار دانشکده ارتباطات، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

چکیده

موضوع پژوهش حاضر، بررسی تاثیر رسانه­های داخلی و خارجی بر مشارکت سیاسی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ ایران است و این سوالات در مقاله مطرح شده: چه متغیرهایی در استفاده از رسانه‌ها بر مشارکت سیاسی موثر است؟ و هریک از رسانه‌های داخلی و خارجی بر مشارکت سیاسی دانشجویان چگونه تاثیرگذار بوده‌اند؟
این تحقیق با رویکرد کمّی و شیوه پیمایش و با استفاده از پرسش­نامه انجام شده ­است. نمونه تحقیق شامل  ۳۸۰ نفر از دانشجویان کارشناسی، ارشد و دکتری است که با روش نمونه­گیری طبقه‌ای متناسب انتخاب شده و در بررسی پایایی پرسش­نامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده‌ است.
یافته‌ها حاکی از این است که بین واقعی تلقی‌کردن محتوای رسانه داخلی، استفاده هدفمند از رسانه داخلی و میزان استفاده از رسانه داخلی با مشارکت سیاسی رابطه مثبت و معنی­داری وجود دارد و بین متغیرهای استفاده هدفمند از رسانه خارجی، استفاده غیرهدفمند از رسانه خارجی و میزان استفاده از رسانه خارجی با مشارکت سیاسی رابطه معنی­دار و معکوس وجود دارد. همچنین مشخص شد،‌ نظریه برجسته‌سازی در مورد تاثیر رسانه‌ها بر مشارکت سیاسی قابل ردیابی است؛ نه‌تنها رسانه‌ها می‌توانند در میزان مشارکت سیاسی اثر بگذارند بلکه اولویت‌ها،‌ انتخاب ابعاد و انواع مشارکت سیاسی را نیز شکل می‌دهند.
در نهایت،‌ نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که به ترتیب متغیرهای استفاده هدفمند از رسانه خارجی، استفاده هدفمند از رسانه داخلی، میزان استفاده از رسانه خارجی، میزان استفاده از رسانه داخلی، واقعی تلقی‌کردن محتوای رسانه داخلی و استفاده غیرهدفمند از رسانه خارجی، قوی­ترین پیش­بینی‌کننده­های متغیر مشارکت سیاسی در بین دانشجویان بودند.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Study of the Impact of Domestic and External Media on Students' Political Participation in the Presidential Election (Case Study: Students of Allameh Tabatabai University)

نویسندگان [English]

  • Neda Khafri 1
  • Sobhan Yahyaei 2
1 Graduate of master's in Communication Sciences, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran
2 Assistant Professor, Faculty of Communication Sciences, Allameh Tabatabaei University, Tehran, Iran
چکیده [English]

The subject of the present study is to investigate the impact of domestic and external media on the political participation of Allameh Tabatabai University students in the 1400 presidential election in Iran. these questions are raised: What variables in the use of the media affect political participation? And how have each of the domestic and external media influenced the students' political participation? This research has been done with a quantitative approach and survey method and using a questionnaire. The research sample includes 380 Undergraduate, Master and doctoral students who were selected by stratified sampling method and Cronbach's alpha coefficient was used to assess the reliability of the questionnaire. Findings indicate that there is a positive and significant relationship between realizing the content of domestic media, targeted use of domestic media and the use of domestic media with political participation, and between the variables of targeted use of external media, non-targeted use of external media. the use of external media has a significant and inverse relationship with political participation. It was also found that ‌Agenda-setting theory about the influence of the media on political participation can be traced; Not only can the media influence the level of political participation, but also the priorities, the choice of dimensions and types of political participation. Finally, the results of regression analysis also showed that the variables of targeted use of external media and targeted use of domestic media were the strongest predictors of changing political participation among students.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • domestic media
  • external media
  • political participation
  • students
احمدزاده‌کرمانی، ر. )۱۳۹۰(. بازاندیشی در فرهنگ و رسانه. تهران: انتشارات چاپار.
باصری، ا).۱۳۸۸ (. بررسی عوامل موثر بر آگاهی‌ها و مشارکت سیاسی- اجتماعی خانواده‌های نیروهای مسلح. فصلنامه فرهنگی- دفاعی زنان و خانواده سال پنجم, شماره ۱۵,  صص۸۱-۷۰.
بیژن، ع؛ اعجازی، ا., & لکزی، م . ۱۳۹۸(۱۳۹۸). واکاوی میزان تأثیرگذاری شبکه های اجتماعی بر
مشارکت سیاسی مطالعه موردی: ایران و روسیه در سال‌های 2020-2010. پژوهش‌نامه علوم سیاسی سال چهاردهم شماره چهار.
زارعی، غ؛ ناظمی، ا؛ & حسینی، س. (۱۳۹۹). نقش رسانه‌ها در مشارکت سیاسی و چگونگی کاربرد تکنیک‌های رسانه‌ای در مدیریت افکار عمومی (مقایسه مشارکت سیاسی در ایران و غرب). پژوهش‌نامه تاریخ، سیاست و رسانه، سال سوم، شماره دوم، صص ۱۴۷-۱۲۵.
رزاقی، ا) . ۱۳۸۹ .(نظریه‌های ارتباطات اجتماعی. تهران: نشر آسیم.
سردارآبادی، خ. ا. (۱۳۸۳). بررسی مقایسه‌ای تاثیر رسانه‌های جمعی، فناوری‌های نوین ارتباطی ـ اطلاعاتی و ارتباطات میان‌فردی بر اطلاعات سیاسی دانشجویان. پایان‌نامه دکتری علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس، صص ۸-۱.
سردارنیا، خ. ا؛ امینی‌زاده، س؛ & حسنوند، م. (۱۳۹۸). تأثیر رسانه‌های جدید با واسطه‌گری متغیرهای اجتماعی بر مشارکت سیاسی دانشجویان مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه شیراز. مجله جامعه شناسی کاربردی، ص ۸۸ .
سولیوان، ت؛ هارتلی، ج؛ ساندرز، د؛ & فیسک، ج. (۱۳۸۵). مفاهیم کلیدی ارتباطات، ترجمه میرحسن رئیس‌زاده. تهران: نشر فصل‌نو.
عبداللهی‌نژاد، علیرضا؛ قاسمی‌نژاد، ابوذر و صادقی، جواد. (۱۳۹۵) . رسانه‌های اجتماعی و مشارکت سیاسی در انتخابات رابطه استفاده از فیس‌بوک، تلگرام و اینستاگرام و مشارکت سیاسی دانشجویان در انتخابات هفتم اسفند ۱۳۹۴ مطالعات رسانه‌های نوین سال دوم.
 
قادرزاده، ا شریفی، ف., & حسن‌خانی، ا. (۱۳۹۶) . مشارکت سیاسی و عوامل مرتبط با آن: مطالعه پیمایشی
دانشجویان دانشگاه کردستان. فصلنامه مطالعات توسعه اجتماعی-فرهنگی دوره هفتم شماره چهار, صص ۱۲۹-۹۳.
 
مک‌کوایل، د. (۱۳۸۵). درآمدی بر نظریه ارتباط‌جمعی، ترجمه پرویز اجلالی. تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانه‌ها.
مهرداد، ه. (۱۳۸۸).  مقدمه‌ای بر نظریات و مفاهیم ارتباط‌جمعی. تهران: نشر فاران.
نورانی، زهرا؛ شیری، طهمورث؛ محسنی، رضاعلی . ( ۱۳۹۶) بررسی آثار شبکه‌های اجتماعی بر مشارکت
شهروندان تهرانی با مداخله سرمایه فرهنگی و اعتماد اجتماعی. مطالعات میان فرهنگی، سال دوازدهم، شماره سی و دو.
 
Ahmad, T. A. (2019). The Use of Social Media on Political Participation Among University Students: An Analysis of Survey Results From Rural Pakistan. https://doi.org/10.1177/2158244019864484.
Fujiwara, T., Müller, K., & Schwarz, C. (2020). The Effect of Social Media on Elections: Evidence from the United States . http://dx.doi.org/ 10.2139/ ssrn.3719998, 1-5.
Graber, D. (2003). The media and democracy: Beyond Myths and Stereotypes. www.annualreviews.org, 139.
Kovacheva, S. (2005). Will youth rejuvenate the patterns of political participation? Revisiting youth political participation:Challenges for research and democratic practice in Europe, 19-29
Michaelsen, M. (2011). New media vs. old politics the internet, social media, and democratisation in Pakistan. Berlin: fesmedia Asia Friedrich-Ebert-Stiftung.
Nesbitt-Larking, P. (2010). The role of the media in electoral behavior: A Canadian perspective. Policy and Society, Vol. 29 (4), 53-64.
Refaei, M. (2015). Political participation in Egypt: Perceptions and practice. Masar citizenship project, Spanish Agency for International Development Cooperation., 5.
Weiner, M. (1971). Political Participation in Crises and Sequences in Political Development, Princeton: Princeton University Press. Princeton University Press.
Zaheer, L. (2016). Use of Social Media and Political Participation among University Students. Pakistan Vision,17(1), 278-299.
Zúñiga, H. G., Eulàlia Puig, ا. A., & Hernando, R. (2009). Weblogs, traditional sources online and political participation: an assessment of how the internet is changing the political environment.
New Media Society: https://nms.sagepub.com/cgi/content/abstract/11/4/553, 557.