به اعتقاد نویسنده، امنیت اجتماعی برمبنای تجربیات زندگی اجتماعی هر فرد تعریف میشود. به عبارتی دیگر، امنیت اجتماعی تحت قواعد اخلاق غریزی و تجربی بنا میشود تا بدینوسیله بتواند غرایز زیستی و زیستاجتماعی را ارضا نماید. از این منظر کشمکش و مبارزه، ضرورتی تاریخی محسوب میشود که از بدو تشکل اجتماع، همراه با اجتماع بوده است و ماهیت کشمکش نیز مبتنی بر اصل دفاع است. به عبارتی، اجتماع برای آزادساختن کنشگران، گروهها و اجتماع از تهدید دیگران به بازاندیشی قواعد و منابع امنیت پرداخته که خود منشأیی برای ایجاد ناامنی است. در این نوشتار، ضمن تبیین درک ابعاد امنیت اجتماعی، ماهیت تغییرات اجتماعی پس از انقلاب اسلامی و تغییرات سه دهه اخیر مورد بررسی و واکاوی قرار گرفته است