ایران و انگلیس برغم داشتن روابط خارجی طولانی با یکدیگر همچنان نسبت به هم بدبین بوده و این بدبینی حداقل در سه دوره منجر به قطع روابط دو جانبه شده است. برای درک این بدبینی کافیست تا به این نکته اشاره نمود که حتی از سر گیری روابط عادی بین ایران و انگلیس پس از انجام کودتای 28 مرداد 1332 ,باطراحی انگلستان , بسرعت انجام نگرفت. این در حالیست که انکلستان در این دوره بزرگترین سرمایه گزاری جهانی خود را در صنعت نفت ایران داشته است. دنیس رایت اولین سفیر انگلیس بعد از کودتا روابط ایران و انگلیس در این دوره را به "عشاق فراری از هم" تشبیه کرده که بیانگر ماهیت بدبینی در روابط دو کشور بوده است.
)