با توجه به اهمیت مدیریت تنوع قومی در جوامعی که اقوام و نژادهای مختلفی در آن زندگی میکنند و تأثیر آن بر میزان سرمایه اجتماعی این جوامع، در این مقاله نخست به معرفی تئوریهای سرمایه اجتماعی پرداخته و سپس به نقش اعتماد عمومی در سطح کلان سرمایه اجتماعی اشاره نموده و رابطه دولتها و شهروندان در این خصوص تشریح میگردد. در ادامه پدیده تنوع قومی در ایران مطرح گردیده و استراتژیهای مدیریت تنوع قومی از عصر قاجار تا دوران انقلاب بیان میگردد. در رابطه با معرفی الگوهای سیاستگذاری قومی در دنیا دو الگوی همانندسازی و تکثرگرایی توضیح داده شده و در خاتمه در راستای حفظ و ارتقاء سرمایه اجتماعی در کشورمان ایران، الگوی بومی «وحدت در کثرت» معرفی و تشریح میگردد. در معرفی این الگو، ضمن بیان این مهم که چگونه میتوان وحدتی خلق کرد که عین کثرت در آن مشهود باشد؟ به شرح مفروضات این الگو پرداخته و دلایلی که باعث میگردد این الگو از مطلوبیت خوبی برای کشورمان ایران برخوردار گردد، ذکر میشود