این مقاله در پی ریشه‌یابی زمینه‌های جدید تنازع میان ایران و آمریکا بعد از حادثه یازدهم سپتامبر است. استدلال اصلی نویسنده در این مقاله آن است که تداوم ریشه‌های فعلی تنازع بین ایران و آمریکا در نتیجه تقویت روابط مبتنی بر تهدید متقابل و مبارزه برای نقش بعد از حوادث یازدهم سپتامبر است. براین اساس دو طرف افزایش نقش‌آفرینی، نفوذ و فرصت‌سازی برای یکدیگر در سطح منطقه‌ای را به معنای تهدید علیه منافع یکدیگر فرض کرده و سعی در جلوگیری از آن دارند. به عبارت دیگر، ایران به دلیل ویژگی‌های خاص خود به طور طبیعی خواهان نقش‌آفرینی به گونه‌ای متناوب با قدرت و شأن خود در سطح منطقه می‌باشد. در این روند، ایران افزایش حضور و نفوذ آمریکا در سیستم‌های اقتصادی، سیاسی و نظامی منطقه‌ای را تهدیدی مستقیم برای کشور و افزایش نقش خود تلقی می‌کند. در مقابل آمریکا نیز افزایش نفوذ ایران در سطح منطقه را با توجه به سابقه‌ی سیاست‌ها و ماهیت ضد سلطه و ضد آمریکا نظام جمهوری اسلامی، تهدیدی علیه منافع خود در جهت دسترسی به استراتژی‌های دراز مدت اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و نظامی خود در نظر می‌گیرد.
)