سازمان ملل متحد، سازمان فاتحان جنگ جهانی دوم است. پیروزمندان این جنگ که جهان را به خاطر تلاشهایشان برای نجات از چنگال نازیسم و فاشیسم، مدیون خود میانگاشتند سازمان ملل را با هدف حفظ و پاسداری از صلح وامنیت بینالمللی در سایه همکاریهای نهادینه خود، تأسیس کردند و در نعیین ساختار اصلی و ترکیب آن به دنبال حفظ وضع موجود و نه ایجاد وضع مطلوب بودند. شعار آنها برتری صلح بر عدالت بود. آنها جنگیده بودند تا جنگی درکار نباشد و چون براساس رهیافت قدرت، تصمیمگیریهای لازم برای پیریزی ساختار نظام آینده بینالمللی صورت میگرفت از این آزادی عمل برخوردار بودند که ساختار مورد نظر را به گونهای طراحی و شکلبندی کنند که حافظ آنها باشد. این رویکرد سبب شد که در توزیع جهانی قدرت تنها بازیگرانی عهدهدار نقش اصلی شوند که در آن زمان بالاترین توان نظامی، سیاسی و سپس اقتصادی را برای راهبری نظام جدید بینالمللی پس از جنگ جهانی دوم دارا بودند.