تأمین مالی مسکن یکی از اجزای کلیدی استراتژی مسکن به شمار میرود. دولتها وظیفه دارند در جهت ایجاد محیطی مناسب برای تجهیز منابع مالی بکوشند. در این میان توسعه یا اصلاح ساختارهای مالی مسکن باید جزئی از کوشش کلی دولتها در راستای تقویت و توسعه مالی بازارها باشد. دولتها در راستای تقویت و توسعه مالی مالی بازارها باشد. دولتها میتوانند بخش مسکن را با تأکید ب هفت ابزار عملی که به سه دسته تقسیم میشوند به راحتی فعال کنند. سه ابزار به سمت تقاضای مسکن و سه ابزار دیگر به تسهیل در فرآیند بخش عرضه و آخرین ابزار به یک چارچوب قانونی جامع برای افراد کم درآمد توجه دارد. ابزارهایی که به طرف تقاضا توجه دارند. شامل ایجاد حقوق مالکیتها، ایجاد وام رهنی و جهت دادن به سوبسیدها و ابزارهایی که به طرف عرضه توجه دارند شامل تهیه تأسیسات زیربنایی برای عمران زمینهای مسکونی، نظم بخشیدن به توسعهی زمین، مسکن و ساماندهی این بخش میباشد. ابزار مهم دیگری که در رابطه با مدیریت این بخش است تهیه سیاستها و چارچوبهای قانونی برای مدیریت بخش مسکن است، به طوری که بازارها بتوانند مسکن کافی و ارزان برای همگان (با تأکید بر گروههای درآمدی متوسط و پایین) ایجاد نمایند