برناردکریک (1929) یک نظریهپرداز سیاسی شاخص در جهان انگلیسی زبان است و قبلاً از مشاورین پلکینوک رهبر حزب کارگر انگلیس در دههی 80 میلادی بوده است. علاقه فکری او تا حد زیادی، احیای مفهوم باستانی سیاست است. نظریه اصلی او را در یک کلام میتوان «سیاست همچون اخلاقیاتی که در فضای عمومی اعمال میشود» دانست. او تحت تأثیر هانا آرنت، در پی آن است که سیاست را همچون عمل تعریف کند و از این رو، او در برابر ایدهی سیاست همچون تفکر یا به عبارتی سیاست ایدئولوژیک قرار میگیرد. از نظر او، آن رهبر سیاسی که تحت تأثیر ایدئولوژی قرار دارد، فعالیتهایش «ضد سیاست» است و اهدافش نیز، ضد سیاست بودن یعنی بسیج دردناکانهی تودهها در جهت یک هدف مشترک، از اینرو، دیدگاه مائوتسه دون (قدرت از لولهی تفنگ بیرون میآید) و استالین (پاپ؟ او چندگردان دارد؟) ضد- سیاست هستند؛ زیرا در آن رهبر ایدئولوگ میخواهد با خشونت و بدون دیالوگ به اهداف خود دست یابد