بیشک جهانی شدن را باید مهمترین پدیدهای دانست که در قرن حاضر تمام ابعاد زندگی انسانی و اجتماعی را تحت تأثیر قرار خواهد داد و بروز آن موجب تغییر و تحولات بسیار ی در زمینههای اقتصادی، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی در عرصه بینالمللی خواهد شد و در عین حال کشورهای بسیاری را نیز به چالش خواهد کشاند. گسترش روزافزون سازمانها و اتحادیههای اقتصادی منطقهای نظیر آسه آن، نفتا و اکو ادغام بازارهای مالی، اتحادیه پولی کشورهای اروپایی (یورو)، ادغام بانکهای بزرگ جهان، تأسیس سازمان تجارت جهانی و قدرتیابی آن در عرصه تجارت بینالملل، نقل و انتقال بیش از پیش سرمایه بین کشورهای جهان و غیره، همگی از مصادیق بارز و مشخص جهانی شدن اقتصاد هستند. ; در این اقتصاد جهانی کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران، چه بازیگر باشند یا تماشاگر، قطعاً تأثیر خواهند پذیرفت. کشورهای مختلف نیز برای ورود به آن در حال طراحی و اجرای برنامههای متفاوتی هستند که محور مشترک تمامی آنها تأمین امنیت و تحصیل منافع ملی میباشد