تصور بر این است که پسامدرنیسم فاقد اخلاق است و به علل نسبیگرایی، ضد کلیتگرایی و نیهیلیسم، خود فناکننده است. پسامدرنیسم، یا به تعبیر هابرماس، «انتقاد بنیادی از خرد» نیازمند پرداختن بهای گزافی به منظور ترک و «رها ساختن» مدرنیته است. طبق نظر هابر ماس، موضوع این است که آیا پسامدرنیسم میتواند سیاست و یا اخلاق را عرضه کند. هابر ماس، مدعی است که پسامدرنیسم نمیتواند پاسخگوی این مسئله باشد که چرا باید مقاومت در برابر بیعدالتیهای غالب کنار گذاشته شود. بهطور خلاصه، وی پسامدرنسم را به خاطر ناتوانی یا بیتفاوتی برای توضیح شالودههای هنجاری مورد سرزنش قرار میدهد