این مقاله را سودای آن است تا تأثیر یازده سپتامبر و جنگ علیه تروریسم را بر مناظره کنونی هسته‌ای مورد بررسی قرار دهد. در قسمت اول به بررسی تأثیر بر تروریسم هسته‌ای می‌پردازد و سه سناریوی 1- دستیابی بازیگر غیردولتی به سلاح هسته‌ای، 2- حمله علیه تأسیسات هسته‌ای و 3- انفجار «بمب کثیف» را در این زمینه مطرح می‌کند. پس از آن، گاه در مبحث انرژی هسته‌ای به تناقض امنیتی کشورهای صنعتی اشاره می‌کند که در آن کشورهایی که کالای لازم برای رشد کشورهای صنعتی تهیه می‌کنند، خود محل پرورش تروریسم هستند. در مبحث سیاست‌های کنترل هسته‌ای به تأثیر بر امنیت کلاهک‌های هسته‌ای و مواد هسته‌ای می‌پردازد. سپس تأثیر حادثه یازده سپتامبر را بر گسترش هسته‌ای، سیاست‌های بازدارندگی هسته‌ای غرب و رقابت‌های هسته‌ای را مورد مداقه قرار می‌دهد. نویسنده در پایان، نتیجه می‌گیرد که یازده سپتامبر 2001، ماهیت مناظره هسته‌ای را به‌طور جدی دچار تغییر نکرده است و گاهی تأثیرات ضد و نقیضی بر سیاست‌های هسته‌ای و روندهای در حال ظهور آن برجای گذاشته است. نویسنده معتقد است در حالیکه واژه «هسته‌ای» را به‌طور وفور می‌توان در گفتمان امنیتی پس از یازده سپتامبر مشاهده کرد، اما ایالات متحده و متحدانش دیگر احتمال استفاده از سلاح‌های هسته‌ای را کانون سیاست‌های امنیتی خود نمی‌دانند و برای نخستین بار پس از سال 1945، بازندگی هسته‌ای دیگر با بنیادهای امنیت غرب پیوندی جدی ندارد
)