در اواخر سپتامبر 2000 که انتفاضه مسجدالاقصی آغاز شد، جنبشهای صلح اسرائیل از دو اردوگاه کلی تشکیل میشد: سازمان فراگیر متمایل به دیدگاه عمومی جامعه که «صلح-اکنون» نام دارد؛ و گروههای کوچک پرشمار پیشرو که محور برنامههای همة آنها پایان دادن به اشغال اسرائیل و خروج از تقریباً همة بخشهای ساحل غربی، غزه و اورشلیم شرقی است. برای این گروههای کوچک چندان اهمیتی ندارد که اکثر اسرائیلیها چنین برنامههایی را افراطی تلقی کنند