ایده حقوق بشر عام یا «حقوقی که همه بالسّویه صرفاً به واسطه انسان بودنشان از آن برخوردارند»، انگاره قدرتمند در سیاست‌های اواخر قرن بیستم است. اگرچه این ایده جدید نیست، اما شوک اخلاقی ناشی از نازیسم، کاتالیزوری شد که حقوق بشر را به پندار همه مردم جهان رهنمون ساخت. به موازات وحشت کامل از بازداشتگاه زندانیان جنگی، آزمایش پزشکی، کار اجباری و قتل عام که بعد از جنگ دوم جهانی پدیدار شد، مردم مفروضه‌ها درباره طبیعت حاکمیت و حق دولت‌ها در رفتار با شهروندانشان را، آن‌گونه که به اراده آنها وابسته باشد، زیر سؤال بردند
)