چنانچه ایستار سیاست خارجی برخی کشورها، مانند عراق، اسرائیل یا یوگسلاوی کنونی، به دقت ترسیم شود، خصایل آرمان‌پردازانه و تاریخ‌گرایانه آنها به وضوح نمایان خواهد شد. روشن است که دولت‌های تازه تأسیس نمی‌خواهند وانمود کنند که عمر اندکی دارند. آنها با توسل به گذشته‌های بازسازی شده‌ای از فرهنگ و تولیدات هنری و فکری مایلند در سطح جهانی کسب شناسایی کنند؛ شناسایی مهم‌تر از آنی که می‌توانند به شیوه‌های حقوقی و دیپلماتیک به دست آورند.;
)