اجلاس سران در جنوا، در سرسراها و سالن‌های پرنور و پرتشریفات چیز متفاوتی نبود، اما آنچه در بیرون اتفاق می‌افتاد تفاوت زیادی داشت؛ حرارت مخالفان درجنوا شتاب گرفته بود واین تفاوت، در چالشی که فریدمن (نویسنده نیویورک تایمز) ورامونت (سردبیر لوموند) درهمان روزها با یکدیگر داشتند، آشکارا دیده شد. اگرچه مخالفان روند جهانی شدن در جنوا فرصت مناسب‌تری برای مخالفان جهانی شدن به مثابه کانون اصلی بی‌عدالتی‌ها و هدر دادن منابع و تهدید «زمین معصوم» به حساب می‌آمد. از دیدگاه مخالفان گروه 1+7 هرچه بیشتر در نقش «مرکز مدیریت جهانی» ظاهر می‌گردد و این ادعایی است که اکثر ناظران بین‌المللی آن را تأکید کرده‌اند.
)