در آغاز هزاره جدید شاهد تحولات بنیادینی هستیم که در نظم جهانی رخ میدهد. نخست، با پایان جنگ سرد و ساختار دو قطبی آن، فضای صلح و همکاری دولتها در حال افزایش است. به موازات این گرایش، حوزههای اقتصادی و فرهنگی اجتماعی در مقایسه با حوزه امنیتی و نظامی، در امور بینالمللی اهمیت بیشتری مییابند. دوم اهمیت مرزهای سرزمینی بین کشورها، در پرتو رشد گرایشهای «بینالمللی شدن» (internationalization) و «جهانی شدن» (globalization) در حال افول است.