کشور پاکستان پس از استقلال در سال 1947 تاکنون شاهد سه دوره حاکمیت نظامیان بوده است به گونه‌ای که نظامیان با حداقل مقاومت مردمی و سیاستمداران، قدرت را قبضه و نهادهای دموکراسی را تعطیل نموده‌اند. به عبارت دیگر نظامی‌گری برای مردم پاکستان به صورت یک عادت سیاسی پذیرفته شده است. اولین کودتا در سال 1958 توسط ژنرال ایوب خان و دومین آن در سال 1977 توسط ژنرال ضیاءالحق و کودتای سوم در سال 1999 توسط ژنرال پرویز مشرّف انجام پذیرفتهه است.
)