جنبش اسلام‌گرایی در ترکیه از آغاز دهه 90، با پیروزی‌های پارلمانی و حکومتی حزب رفاه به شکوفایی نشست و اذهان دانشوران در سراسر جهان را به خود متوجه ساخت و از آن زمان، پژوهش‌های متعددی پیرامون تجربه سیاسی اسلام‌گرایی در ترکیه صورت پذیرفت. اما نکته آنجاست که در اغلب این تحقیقات، تجربه هفتاد ساله دولت مدرن در ترکیه و گرایش‌های اسلامی، به صوررت دو نیروی معارض، بدون توجه به احتمال وجود گفتگوهای نهادی و تعاملات ساختاری میان آنها فرض می‌شوند.
)