ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی مضامین راهبردی در سیاست های کلی نظام: کاربرد چارچوب مضمون در سیاست پژوهی
هدف از انجام این پژوهش، استخراج مضامین راهبردی و الگوی حاکم بر سیاستهای کلی نظام جمهوری اسلامی ایران ابلاغی مقام معظم رهبری است. در این سیاستپژوهی 37 عنوان از سیاستهای کلی نظام انتخاب و تحلیل و برای تحلیل مضامین راهبردی، نخست یک کتابچه کد اولیه بر اساس ادبیات مدیریت راهبردی و اهداف پژوهش تدوین شد. سپس متن سیاستهای کلی چندینبار بازخوانی و مضامین راهبردی موردتوجه در سیاستها با استفاده از روش تحلیل مضمون مبتنی بر مکتب کتابچه کد احصا شد. با استفاده از رویکرد چارچوب مضمون، سیاستهای کلی نظام در قالب سه چارچوب مضمونی شامل ماهیت راهبردی، موضوع اصلی و رویکرد حاکم تحلیل شدند. در مجموع 1413 کد سیاستی استخراج شد که به لحاظ ماهیت راهبردی در قالب هدف، راهبرد، تاکتیک و قانون دستهبندی شدند. نتایج تحلیل سیاستها با استفاده از نرمافزار تحلیل کیفی NVivo 12 نشان میدهد، ماهیت حدود 60 درصد از سیاستها، هدف و راهبرد و ماهیت حدود 40 درصد از آنها تاکتیک و قانون است. در حدود 75 درصد از سیاستها به موضوعات اقتصادی و در 60 درصد از سیاستها به علم و فنّاوری پرداخته شده است. همچنین حدود 40 درصد کل محتوای سیاستها را موضوعات اقتصادی و حدود 30 درصد آنها را موضوعات عمومی، فرهنگی و اجتماعی به نسبت مساوی تشکیل میدهد. رویکرد غالب حدود 40 درصد از سیاستها، شناسایی و حل مساله و رویکرد حدود 40 درصد دیگر از آنها بهرهگیری از فرصتهاست. رویکرد حدود 20 درصد از سیاستهای کلی نیز پیشگیری و حل بحران است. در پایان پیشنهادات و رهنمودهایی برای بازنگری در سیاستهای کلی ارائه شده است.
https://rahbord.csr.ir/article_126914_79ac1efb5754749f2459673454d44e70.pdf
2020-12-21
5
34
سیاستپژوهی
سیاست کلی
سیاستگذاری
تحلیل مضمون
تحلیل چارچوب
تحلیل کیفی
کتابچه کد
راهبرد
تاکتیک
قانون
محمد
شیخ زاده
m.sheikhzadeh@ub.ac.ir
1
استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران
LEAD_AUTHOR
زهرا
نیکخواه فرخانی
znikkhab@ub.ac.ir
2
استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران
AUTHOR
اسماعیلی، م؛ & طحان-نظیف, ه. (1391). نسبت سیاستهای کلی نظام با احکام حکومتی در حقوق اساسی ایران. پژوهشنامه حقوق اسلامی, شماره 35، 73-94.
1
اسماعیلی، م؛ & منصوریان, م. (1391). درآمدی بر نقش مجلس شورای اسلامی در حسناجرای سیاستهای کلی نظام. فصلنامه دانش حقوق عمومی, شماره 2، 1-22.
2
اسمعیلی، م؛ & بالایی، ح. (1394). الگوی راهبردی تأمین امنیت ملی در سیاستهای کلی نظام جمهوری اسلامی ایران. آفاق امنیت، شماره 27، 5-38.
3
اشتریان، ک. (1389). ملاحظاتی در باب «سیاستهای کلی نظام» و توصیههای سیاستی برای نظام سیاستگذاری در جمهوری اسلامی ایران. مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی(40), 1-20.
4
اصلیپور، ح؛ & شریفزاده، ف. (1394). راهبرد سیاستگذاری زیستمحیطی کشور در بستر نظریات متعارف تصمیمگیری عمومی. مجلس و راهبرد، 22(83), 245-272.
5
انصاری، م. (1385). جایگاه سیاستهای کلی در نظام قانونگذاری ایران. مجموعه مقالات همایش یکصدمین سال قانونگذاری، تهران: مرکز پژوهشهای مجلس.
6
بروجردی، ا. (1394). سهم سیاستهای فرهنگی - اجتماعی در سیاستهای کلی نظام، اسناد بالادستی و قوانین برنامه در جمهوری اسلامی ایران. جامعهپژوهی فرهنگی، شماره3، 1-19.
7
بیابانی، ا؛ & پهلوانزاده، ف. (1398). آسیبشناسی جایگاه ایران در رتبهبندی جهانی شاخص انجام کسبوکار در راستای سیاستهای کلی نظام. سیاستهای راهبردی و کلان، شماره28، 81-100.
8
حاجی علی خمسه، م. (1399). امکانسنجی نسخ قوانین و مقررات توسط سیاستهای کلی نظام. پژوهشنامه حقوق اسلامی, شماره 51، 267-290.
9
حسنی مهر، س. ص. (1389). توسعه شهری بر مبنای پتانسیلهای اقتصادی با رویکرد سیاستهای کلی نظام مطالعه موردی: شهرستان آستارا. جغرافیای سرزمین، شماره 28، 51-64.
10
داناییفرد، ح. (1388). روششناسی تدوین خطمشی ملی کارآفرینی کشور: چارچوبی مفهومی. توسعه کارآفرینی، 125-155.
11
دهکردی، ع؛ & پالوچ، م. (1392). رتبهبندی راهکارها و ابزارهای نیازسنجی در تدوین سیاست های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران. مطالعات بینرشته ای دانش راهبردی، شماره 11، 110-1140.
12
دیوید، ف. آ. (1398). مدیریت استراتژیک، ترجمه علی پارسائیان و سید محمد اعرابی. انتشارات دفتر نشر پژوهشهای فرهنگی.
13
رشیدزاده، ف. ا؛ & علیزاده، م. (1394). دکترین، اهداف و سیاستهای امنیت نظامی ج.ا.ا براساس گفتمان ولایت فقیه، قانون اساسی و سیاستهای کلی نظام. امنیت ملی، شماره16، 173-204.
14
شریعتی، م. (1380). بررسی فقهی و حقوقی مجمع تشخیص مصلحت نظام. قم: بوستان کتاب قم.
15
شریفزاده، ف؛ & معدنی، ج. (1394). مفاهیم اساسی و پیشرفته در خطمشیگذاری عمومی. تهران: نشر واژگان.
16
شیخزاده، م. (1399). تحلیل مضمون: رویکردی نوین در پژوهشهای کیفی مدیریت و مطالعات میانرشتهای. نخستین همایش ملی رویکردهای نوین مدیریت در مطالعات میانرشتهای, دانشگاه گنبدکاووس، گنبد، ایران.
17
شیرزاد، ا. (1395). بررسی جایگاه سیاستهای کلی نظام در دادرسی اداری. سیاستهای راهبردی و کلان, شماره 14، 121-129.
18
طحان نظیف، ه؛ & بکشلو، ر. (1399). بررسی و تحلیل گستره و قلمرو نظارت بر اجرای سیاستهای کلی نظام. سیاستگذاری عمومی، شماره 1، 309-326.
19
طهماسبی, سیامک, اصلیپور, حسین, فرتوکزاده, حمیدرضا, بوشهری, علیرضا. (1396). مقاله پژوهشی: سیاستگذاری صنعتی جهت ارتقای قابلیت های صنایع دفاعی راهبردی. فصلنامه علمی راهبرد دفاعی, 2 (15)، 199-165.
20
علوی، س. (1395). ارزیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر مبنای سند چشمانداز و سیاستهای کلی نظام (1388-1384). سیاستهای راهبرد و کلان، دوره 4، شماره 15،143-163.
21
غلامی، ع؛ & بهادری جهرمی، ع. (1392). مفهوم، ماهیت و نظارت بر اجرای سیاستهای کلی نظام. دانش حقوق عمومی, 2 (23)، 72-51.
22
فتاحی، ع؛ & اصلانی، ف. (1399). تحلیل نقاط ابهام نظارت بر اجرای سیاستهای کلی نظام در فرایند تقنین. سیاستگذاری عمومی، شماره 1، 309-326.
23
قریی، س. م؛ & جعفری، ع. ا. (1395). منابع قدرت نرم در سیاستهای کلی نظام؛ موردکاوی سیاستهای کلی برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران. راهبرد اجتماعی فرهنگی، شماره 19، 7-44.
24
کعبی، ع؛ & فتاحی زفرقندی، ع. (1395). سیاستهای کلی نظام؛ راهکار ارتقای نظام قانونگذاری در نظام جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه دانش حقوق عمومی، 5 (15)، 122-129.
25
موسیزاده، ا. (1387). تاملی در مفهوم، ماهیت و جایگاه حقوقی سیاستهای کلی نظام. حقوق اسلامی، شماره 17، 23-41.
26
نیکویه، م؛ فضلی، ص؛ درویشی سه تلانی، ف؛ & کشاورز ترک، ع. ا. (1398). چارچوب یکپارچه ارزیابی آیندهمحور سیاستهای کلی نظام ابلاغی مقام معظم رهبری مدظلهالعالی با رویکرد مدیریت پروژه. مطالعات راهبردی بسیج، 22(82)، 33-62.
27
Anderson, J. (2014). Public policymaking: Cengage Learning. Houghton Mifflin College Div; 2nd edition.
28
Attride-Stirling, J. (2001). Thematic networks: an analytic tool for qualitative research. Qualitative Research, 1(3), 385–405.
29
Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative research in psychology, 3(2), 77–101.
30
Cassell, C., & Bishop, V. (2019). Qualitative Data Analysis: Exploring Themes, Metaphors and Stories. European Management Review, 16(1), 195–207.
31
Dye, T. (2013). Understanding public policy. Boston: Pearson.
32
Gale, N., Heath, G., & Cameron, E. (2013). Using the framework method for the analysis of qualitative data in multidisciplinary health research. BMC Medical Research Methodology, 13(1), 117-121.
33
Howlett, M., & Ramesh, M. (2002). The policy effects of internationalization: A subsystem adjustment analysis of policy change. Journal of Comparative Policy Analysis, 4(1), 31-50.
34
Jenkins, W. (1978). Policy analysis: a political and organisational perspective. London: Government and administration series (Oxford).
35
Ritchie, J., & Lewis, J. (2003). Qualitative research practice: a guide for social science students and researchers. London, Thousand Oaks, Calif: SAGE Publications.
36
Smith, J., & Firth, J. (2011). Qualitative data analysis: the framework approach. Nurse Researcher, 18(2), 52-62.
37
Spencer, L., Ritchie, J., O’Connor, W., Morrell, G., & Ormston, R. (2014). Analysis in practice. In J. Ritchie & J. Lewis (Eds.), Qualitative research practice. A guide for social science students and researchers (2nd Ed.). London: SAGE.
38
Spencer, L., Ritchie, L., & Lewis, J. (2003). Quality in Qualitative Evaluation: A Framework for Assessing Research Evidence. London: The Cabinet Office.
39
ORIGINAL_ARTICLE
نقش سواد رسانهای سیاسی و رسانههای ارتباط جمعی در کارایی سیاسی و ارائه راهکارهای عملیاتی (مطالعه موردی دانشگاه شهید چمران اهواز)
کارآیی سیاسی شهروندان یکی از متغیرهای اساسی در نظامهای مردمسالار است که مستلزم عوامل مختلفی همچون سواد رسانهای است که ضمن افزایش مشروعیت و ثبات سیاسی این نظامها، باعث میشود تا دولتهای آنها با قدرت و توان بیشتری سیاستهای داخلی و خارجی خود را پیش ببرند. بر این اساس، هدف اصلی این پژوهش نقش سواد رسانهای سیاسی و رسانههای ارتباط جمعی در کارآیی سیاسی دانشجویان است. رویکرد مورد استفاده در این مقاله، کمی است و در انجام آن از روش پیمایش استفاده به عمل آمد. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه بود، جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز میباشد. حجم نمونه 373 نفر بود که با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. برای پردازش دادهها، از نرمافزار SPSS و آزمون آماری همبستگی پیرسون برای آزمون فرضیهها و رگرسیون چندگانه برای آزمون مدل تجربی پژوهش استفاده گردید. بر اساس نتایج تحقیق بین ابعاد سواد رسانهای سیاسی (دسترسی به رسانههای جمعی (176/0= r)، تحلیل و ارزیابی محتوای سیاسی رسانههای جمعی (261/0=r) و فعالیت در رسانههای جمعی (513/0= r)) با کارآیی سیاسی ارتباط معنادار وجود دارد. همچنین بین استفاده از رسانههای چاپی و کارآیی سیاسی (136/0= r) رابطه معنادار وجود دارد. میتوان استدلال کرد سواد رسانهای سیاسی شهروندان را قادر ساخته اطلاعات و اخبار درست و نادرست را از هم تشخیص داده و بدین ترتیب سلامت جامعه مدنی را تضمین کرده و احساس کارآیی سیاسی را افزایش دهد.
https://rahbord.csr.ir/article_129902_5e238356605de81911cad71048108aed.pdf
2020-12-21
35
65
سواد رسانهای
کارایی سیاسی
رسانههای چاپی
رسانههای غیرچاپی
نجات
محمدی فر
nmohammadifar@yahoo.com
1
گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
LEAD_AUTHOR
احسان
کاظمی
e.kazemi.p@gmail.com
2
استادیار علوم سیاسی دانشگاه شهید چمران اهواز
AUTHOR
دارابی، ع. (١٣٩٥). راهبرد رسانه ملی در توسعه یا گسترش سرمایه اجتماعی. فصلنامه علمی راهبرد، 25(4)، ٢٠٦-١٧٧.
1
رستگاری، س؛ نواح ، ع؛ & حزباوی، ع. (1398). پیامدهای جامعهشناختی سواد رسانهای بر آگاهی از حقوق شهروندی و دموکراسیخواهی. مطالعات رسانههای نوین، 5(18)، 203-228.
2
رهبرقاضی، ا؛ معتمدی، م؛ & شهریاری، س. (1396). تاثیر شبکههای اجتماعی بر مشارکت سیاسی با توجه به متغیرهای میانجی بحث سیاسی، اثربخشی سیاسی و فرهنگ سیاسی. مطالعات توسعه اجتماعی فرهنگی، 6(2)، 149-127.
3
روحانی، ح. (١٣٨٦). رسانههای گروهی و امنیت ملی. فصلنامه علمی راهبرد، 15(4)، ٤٤-٧.
4
علی، ا. ه. (1397). مشارکت سیاسی و عوامل اجتماعی موثر بر آن (مطالعه تطبیقی دانشجویان و شهروندان). رهیافت انقلاب اسلامی، 12(45)، 3-20.
5
لافی، د. (١٣٩٤). درآمدی بر نظریه رسانهها. اصفهان: ترجمه رضا جلیلی سه بردان، انتشارات جهاد دانشگاهی.
6
محمدی، ا؛ عبدالرحمانی، ر؛ & مظفری، م. (١٣٩٧). تحلیل محتوای امنیتی پیامهای شبکه اجتماعی تلگرام. فصلنامه علمی راهبرد، 27(4)، ١٥٠-١٢٥.
7
Ahmed, R. (2010). Role of news talk shows in creating political efficacy among youth. Social Sciences Review of Pakistan(30), 1-13.
8
Almond, G. A., & Verba, S. (1963). The civic culture: Political attitudes and democracy in five nations. Princeton: Princeton University Press.
9
Ashley, S., Maksl, A., & Craft, S. (2017). News media literacy and political engagement: What’s the connection? Journal of Media Literacy Education, 9(1), 79-98.
10
Balch, G. I. (1974). Multiple indicators in survey research: The concept Sense of Political Efficacy. Political Methodology, 1-43.
11
Bandura, A. (1982). Self-efficacy mechanism in human agency. American psychologist, 37(2), 122-147.
12
Campbell, A., G, G., & W.E., M. (1954). The Voter Decides. Evanston, Ill., Row, Peterson.
13
Chen, C., Bai, Y., & Wang, R. (2019). Online political efficacy and political participation: A mediation analysis based on the evidence from Taiwan. New Media & Society, 21(8), 1667-1696.
14
Christ, W. G., & Potter, W. J. (1998). Media literacy, media education, and the academy. Journal of communication, 48(1), 5-15.
15
Craig, S. C., & Maggiotto, M. (1982). Measuring political efficacy. Political Methodology, 8(3), 85-109.
16
Geers, S., Boukes, M., & Moeller, J. (2020). Bridging the gap? The impact of a media literacy educational intervention on news media literacy, political knowledge, political efficacy among lower-educated youth. Journal of Media Literacy Education, 12(2), 41-53.
17
Graff, H. J. (1991). The literacy myth: Cultural integration and social structure in the nineteenth century. Transaction Publishers.
18
Groskurth, K., Nießen, D., Rammstedt, B., & Lechner, C. (2021). An English-language adaptation and validation of the Political Efficacy Short Scale (PESS). Measurement Instruments for the Social Sciences, 3, 1-12.
19
Harel, O. (2013). Resources, Political Efficacy and Political Performance: Political Participation on Facebook. Leiden : Leiden University.
20
Hauer, T. (2017). Technological determinism and new media. International Journal of English Literature and Social Sciences, 2(2), 1-4.
21
Kevin Wenyuan, Z. H., & LEUNG, L. (2012). Perception of Online Polls, Information Literacy, Political Efficacy and Online Polls Participation in Mainland China. Hong Kong: Paper presented at the WAPOR 65 th Annual Conference.
22
Koc, M., & Barut, E. (2016). Development and validation of New Media Literacy Scale (NMLS) for university students. Computers in human behavior(63), 834-843.
23
Livingstone, S. (2004). Media literacy and the challenge of new information and communication technologies. The communication review, 7(1), 3-14.
24
Livingstone, S., Papaioannou, T., Pérez, M. D., & Wijnen, C. W. (2012). Critical insights in European media literacy research and policy. Media Studies, 3(6), 2-12.
25
Livingstone, S., Van Couvering, E., & Thumim, N. (2005). Adult media literacy: A review of the research literature. London: London School of Economics and Political Science.
26
Mihailidis, P. (2014). Media Literacy and the Emerging Citizen: Youth, Engagement and Participation in Digital Culture. New York: Peter Lang.
27
Milbrath, L. W., & Goel , M. (1977). Political participation: How and why do people get involved in politics? Rand McNally College Publishing Company.
28
Miller, A. H. (1974). Political issues and trust in government: 1964-1970. The American Political Science Review, 68(3), 951-972.
29
Miller, W. E., & Traugott, S. (1982). American national election studies data sourcebook, 1952-1986. Harvard University Press.
30
Morrell, M. E. (2003). Survey and experimental evidence for a reliable and valid measure of internal political efficacy. The Public Opinion Quarterly, 67(4), 589-602.
31
Muller, E. N. (1970). Cross-national dimensions of political competence. The American Political Science Review, 64(3), 792-809.
32
Niemi, R. G., Craig, S., & Mattei, F. (1991). Measuring internal political efficacy in the 1988 National Election Study. The American Political Science Review, 85(4), 1407-1413.
33
Pande, N. (2020). Engaging Democracy: Political Media Literacy and Information and Communication Technology. Journal of Humanities and Social Science, 25(4), 48-53.
34
Petranova, D. (2013). Media education in the life of senior population. European Journal of Science and Theology, 9(2), 13-24.
35
Rasi, P., Vuojärvi, H., & Rivinen, S. (2021). Promoting media literacy among older people: A systematic review. Adult Education Quarterly, 71(1), 37-54.
36
Schulz, W. (2005). Political Efficacy and Expected Political Participation among Lower and Upper Secondary Students. A Comparative Analysis with Data from the IEA Civic Education Study. Online Submission, 1-34.
37
Serek, J., Machackova, H., & Macek, P. (2017). The chicken or egg question of adolescents’ political involvement. Zeitschrift für Psychologie, 225(4), 347–356.
38
Tornero, J. M. (2008). Media Literacy. New Conceptualisation, New Approach. In Empowerment through Media Education and Intercultural Dialogue . Göteborg : Göteborg .
39
Tufail, S., Baneen, U., Akram, B., & Sajid, R. (2015). Impact of Social Media on Political Efficacy and Vote Intention: A Case of Educated Youth. Journal of Independent Studies & Research: Management & Social Sciences & Economics, 13(1), 15-28.
40
Tully, M., & Vraga, E. K. (2018). A mixed methods approach to examining the relationship between news media literacy and political efficacy. International Journal of Communication, 12(22), 766–787.
41
Wang, S. I. (2007). Political use of the Internet, political attitudes and political participation. Asian Journal of Communication, 17(4), 381-395.
42
Wei, R. &. (1998). A Cross‐Societal Study on the Role of the Mass Media in Political Socialization in China and Taiwan. International Communication Gazette, 60(5), 377‐393.
43
Wright, J. D. (1981). Political disaffection. In The handbook of political behavior. Springer, 1-79.
44
Zúñiga, G. d., H., D. T., & Ardévol-Abreu, A. (2017). Internal, external, and government political efficacy: Effects on news use, discussion, and political participation. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 61(3), 574-596.
45
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیرات تهدیدات زیستی بر بودجهریزی دفاعی و امنیتی: مطالعه موردی کووید- 19
شیوع و گسترش ویروس کووید-19، جهان و کشورهای آن را در ابعاد مختلف با بحران جدی مواجه کرده است. ضرورت اتخاذ سیاستهای محدودسازی برای مقابله با این ویروس، موجب شده تا علاوه بر ایجاد بحران سلامت، احتمال شکلگیری بحرانهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی- امنیتی نیز وجود داشته باشد. از جمله مهمترین آنها، حوزه دفاعی و امنیتی است. با توجه به اهمیت بودجهریزی دفاعی و امنیتی در سیاستهای دفاعی امنیتی و تأثیر آن در حفظ و ارتقای امنیت ملی، تقویت توان دفاعی و بازدارندگی، در این پژوهش با بهرهگیری از روش توصیفی-تحلیلی، تأثیرات همهگیری ویروس کووید-19 بر بودجهریزی دفاعی و امنیتی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان میدهد که بحران کووید-19 از طریق کاهش درآمدها و تولید ناخالص داخلی کشورها و احتمال عدمتحقق بودجههای سنواتی در بخشهای دفاعی و امنیتی، ایجاد هزینههای اضافی و افزایش هزینهها بهویژه به دلیل مشارکت نهادهای مذکور در امر مدیریت بحران کرونا، مبتلاشدن تعدادی از کارکنان نهادهای دفاعی و امنیتی کشورها و هزینههای مترتب آن، تحول مفهوم امنیت ملی و تلاش برای متوازنسازی ابعاد مختلف آن، ضرورت تقویت دفاع زیستی، احتمال شکلگیری یا تشدید اعتراضات و ناآرامیها، تضعیف نهادهای بینالمللی و همکاریهای امنیتی دستهجمعی و ... بر بودجهریزی دفاعی و امنیتی کشورها تأثیر میگذارد.
https://rahbord.csr.ir/article_128794_421f16e04405b4f65edad85a5f0edfbf.pdf
2020-12-21
67
96
کووید-19
بودجهریزی بودجهریزی دفاعی و امنیتی
تهدیدات زیستی
امنیت ملی
بهادر
غلامی
gbehador@yahoo.com
1
پژوهشگر ارشد مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی
LEAD_AUTHOR
Barrie, D., Childs, N & Mcgrety, F. (2020). Defence spending and plans: will the pandemic take its toll? International Institute for Strategic Studies.
1
Berenson, D., Kimla, D & Leboulanger, A. (2020). Defense Spending and COVID-19: Implications of the pandemic on government finance and national security. https://www.avascent.com/wp-content/uploads/ 2020/04/avascent_whitepaper_defensespendingandcovid_19.pdf.
2
Brzozowski, A. (2020). Europe’s defence budget up in the air amid COVID-19 recovery spending. https://www.euractiv.com/section/defence-and-security/ news/ europes-defence-budget-up-in-the-air-amid-covid-19-recovery-spending/.
3
Chertoff, M., Bury, P. & Hatlebrekke, K. (2020). National Intelligence and the Coronavirus Pandemic. https:// rusi. org/ commentary/ national-intelligence- and-coronavirus-pandemic.
4
Egel, D., Shatz, H., Kumar, B & Harshberger, R. (2020). Defense Budget Implications of the COVID-19 Pandemic. https://www.rand.org/blog/ 2020/04/defense-budget-implications-of-the-covid-19-pandemic.html.
5
Elfving, J. (2020). The Impact of COVID-19 on the Russian Armed Forces. https://www.realcleardefense.com/articles/2020/04/23/the_impact_of_covid-19_on_the_russian_armed_forces_115223.html.
6
Gilani, I. (2020). COVID-19 affects India’s defense spending, acquisition. https://www.aa.com.tr/en/asia-pacific/covid-19-affects-india-s-defense-spending-acquisition/1833527.
7
Glaser, B., Funalole, M & Hart, B. (2020). Despite Covid, China will spend more on defence in 2020 than it did last year. https:// theprint.in/ opinion/despite-covid-china-will-spend-more-on-defence-in-2020-than-it-did-last-year/431105/.
8
Graham, E. (2020). the armed forces and COVID-19. International Institute for Strategic Studies.
9
Hathaway, O. (2020). COVID-19 Shows How the U.S. Got National Security Wrong. https://www.justsecurity.org/69563/covid-19-shows-how-the-u-s-got-national-security-wrong/.
10
https://www.who.int/health-topics/coronavirus#tab=tab_1.
11
Joint Chiefs of State. (2018). Operations in Chemical, Biological, Radiological and Nuclear Environments. https://fas.org/irp/doddir/dod/jp3_11.pdf.
12
army-technology. (2020). Covid-19 Impact Scenarios on Russia Defense Budget Forecast. https://www.army-technology.com/comment/covid-19-impact-scenarios-russia/
13
Huang, K. (2020). Coronavirus spares China’s armed forces but disrupts PLA modernisation plans. https://www.scmp.com/news/china/military/ article/3082877/coronavirus-spares-chinas-armed-forces-disrupts-pla.
14
Inglesby, T. (2019). Biological Threats to US National Security. united states senate. committee on armed services. subcommittee on emerging threats and capabilitie.
15
Kahn, P. (2020). National security matters more than ever in new era of coronavirus crisis. https://thehill.com/opinion/national-security/489054-national-security-matters-more-than-ever-in-new-era-of-coronavirus.
16
Khurshid, S. (2020). Novel Coronavirus (nCoV-2019): Is it a Bioweapon? journal of Bioterrorism and Biodefense. Volume 11. Issue 1.
17
Kramnik, I. (2020). To Sequestrate, or Not to Sequestrate: The Impact of Covid-19 on Military Budgets. https:// moderndiplomacy. eu/ 2020/ 04/ 12/ to-sequestrate- or- not- to- sequestrate- the- impact-of-covid-19-on-military- budgets/.
18
Marks, R. (2020). The Coronavirus Could Cripple America's National Security. https://nationalinterest.org/feature/coronavirus-could-cripple-americas-national-security-144192.
19
McInnis, K. (2020). COVID-19: National Security and Defense Strategy. Congressional Research Service.
20
National Biodefense Strategy(2018(
21
https://www.nato.int/nato_static_fl2014/assets/pdf/pdf_2019_11/20191129_pr-2019-123-en.pdf.
22
Nouwens, M. (2020).China’s armed forces and the impact of COVID-19. International Institute for Strategic Studies.
23
Office of communication and new technologies studies. (2011). Biological Terrorism: Species, Motivations and Strategies to deal with it. Islamic Parliament Research Center. (in Persian)
24
Pepe, E & Lapo, A. (2020). Europe’s armed forces and the fight against COVID-19. International Institute for Strategic Studies.
25
pyman, M. (2011). The Transparency of National Defense Budgets. london: Transparency International UK.
26
Rosenberg, B & Hannah, M. (2020). After the Coronavirus, Don’t Repeat 9/11’s Mistakes. https://https//foreignpolicy.com/2020/04/29/ coronavirus- pandemic- national- security-911-mistakes-trump-administration- immigration- privacy/ thehill. com/ opinion/ national-security/ 489054-national- security-matters-more-than-ever-in-new-era-of-coronavirus.
27
Sandino, R. (2017). Military Expenditure and Growth in Conflict: An Instrumental Approach. Economica Undergraduate Honors Thesis, Stanford University.
28
Shim, J & Seigel, J. (2005). Budgeting Basics and Beyond. John Wiley & Sons.
29
Stashwick, S. (2005). What Will Great Power Militaries Look Like After COVID-19? https://thediplomat.com/2020/03/what-will-great-power-militaries-look-like-after-covid-19.
30
Tian, N., Wezeman, P & Yun, Y. (2018). military expenditure transparency in sub-saharan Africa. https://sipri.org/sites/default/files/2018-11/ sipripp 48. pdf-%20UK%20Biological%20Security%20StrategyJuly%202018.
31
U.S.GAO. (2020). NATIONAL BIODEFENSE STRATEGY, Additional Efforts Would Enhance Likelihood of Effective Implementation. United States Government Accountability Office. Report to Congressional Committees.
32
Ward, R. (2020). the global coronavirus crisis – an uneven recovery and rising political risk. International Institute for Strategic Studies.
33
Wehrey, F. (2020). Will the Virus Trigger a Second Arab Spring? https:// carnegieendowment.org/2020/04/06/will- virus- trigger- second- arab-spring- pub-81479.
34
wezeman, S. (2020).Russia’s military spending: Frequently asked questions. https://www.sipri.org/commentary/topical-backgrounder/2020/russias-military-spending-frequently-asked-questions.
35
Xuanzun, L. (2020). COVID-19 may hit military budget, only mildly. https://www.globaltimes.cn/content/1187041.shtml.
36
Yang, L. (2020). the Coronavirus Requires International Security Cooperation. https://carnegietsinghua.org/2020/04/07/coronavirus-requires-international-security-cooperation-pub-81482.
37
Zakheim, D. (2020). NATO's budget virus: How the pandemic could slash military spending. https://thehill.com/opinion/national-security/487434-natos-budget-virus-how-the-pandemic-could-slash-military-spending.
38
ORIGINAL_ARTICLE
آسیبشناسی داده بنیاد حکمرانی پاندمی کرونا در ایران
هدف پژوهش: بروز و شیوع ویروس کرونا ، جامعه جهانی را با مخاطرات زیادی روبهرو کرده است و دولتها براساس نوع جهانبینی خود و بهاقتضای شرایط و خصوصیات جامعه خود، به این بحران پاسخ متفاوتی دادهاند. پژوهش حاضر با استفاده از نظریه حکمرانی مطلوب درپی پاسخگویی به این پرسش اساسی است که حکمرانی پاندمی کرونا در ایران دارای چه مسائل و آسیبهایی است؟
روششناسی پژوهش: این پژوهش با استفاده از گراندد تئوری و انجام مصاحبه عمیق انجام گرفت. با استفاده از نمونهگیری هدفمند پس از مصاحبه با 19 نفر از اساتید دانشگاه، پزشکان، کادردرمانی بیمارستانها، کارشناسان کمیته امداد و سازمان بهزیستی به اشباع نظری رسید. علت انتخاب نمونهها بهدلیل درگیر بودن آنها چه به لحاظ نظری و پژوهشی و چه به لحاظ تجربی و کاری با آسیبدیدگان از بیماری کرونا است.
یافتهها: یافتههای حاصل نشان داد که محورینبودن موضوع کرونا، عادیانگاری بیماری، عدموحدت رویه در بین دستگاههای مسئول، خلأ قانونی درزمینه حقوق و مسئولیتهای افراد و دستگاهها ازجمله شرایط علّی بحران کرونا بهشمارمیروند. فقدان حمایت نهادی، ضعف آموزش و اطلاعرسانی و فقدان سوادرسانهای بهعنوان بسترهای این بیماری هستند. تحریمهای اقتصادی، کمبود امکانات و تجهیزات پزشکی و نادیدهگرفتن حقوق شهروندی از شرایط مداخلهگر در شیوع بیشتر این بیماری محسوبمیشوند. راهبرد اصلی مورداستفاده در این بحران، قرنطینه خانگی و فاصلهگذاری فیزیکی شناساییشد. تشدید بحران، احساس ناامنی، نابرابریهای آموزشی، اقتصادی و اجتماعی از پیامدهای این بحران محسوبمیشوند.
نتیجهگیری: نگاه ژرفانگر به موضوع کرونا و بحرانهای مربوط به آن نشانگر این است که بیشتر مشکلات این حوزه ناشی از سیاستگذاری غیراصولی، شتابزده، سوءمدیریت و جامعهپذیری ناقص است که با بسط حکمرانی خوب میتوان سهم بسزایی در پیشگیری و کاهش این بیماری داشت.
https://rahbord.csr.ir/article_126713_3575e68a3293590cc6aee331f52e0151.pdf
2020-12-21
97
129
حکمرانی
بحران کرونا
داده بنیاد
غلامرضا
تاج بخش
tajbakhsh_gr@yahoo.com
1
عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه آیت الله بروجردی
LEAD_AUTHOR
اسماعیل
شیرعلی
esmaeishirali@yahoo.com
2
عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه ولایت
AUTHOR
محمد رضا
حسینی
hosseni@yahoo.com
3
عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه آیت الله بروجردی
AUTHOR
تاج بخش, غلامرضا. (1394). جامعه شناسی جامعه هند انتشارات آسمان نگار ، اصفهان.
1
تاج بخش, غلامرضا. (1399). واکاوی سبک نوین زندگی در عصر پسا کرونا. فصلنامه مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی. شماره تابستان, 74.
2
قلی پور, رحمت الله، شریف زاده، فتاح . (1382). حکمرانی خوب و نقش دولت، تهران. انتشارات فرهنگ مدیریت, 1
3
تقوایی، مسعود، مویدفر، سعیده. (1394). بررسی رابطه مدیریت بحران و سازماندهی فضایی و امنیت در گردشگری. مجله برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 13, 129.
4
سازمان بهداشت جهانی. (2020). Coronavirus disease (COVID-19) advice for the public: Myth busters. Retrieved from https://www.who.int/emergencies/
5
جوادین, سید رضا سید. (1383). توسعه انسانی و چشم انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه کمال مدیریت, 8, 143-162.
6
خانی, آرش بیداله. (1399). ساخت بندی و افتراق حوزه پولیتیک از پالیسی؛ تایوان و سازوکارهای کنترل و مدیریت بحران پاندمیک بیماری کووید 19. فصلنامه پژوهش های راهبردی سیاست, 9(33), 1-31.
7
خوشحال, جلیل ، توتونچیان، مهری . (1399). مدیریت بحران و کاهش ریسک همه گیری ویروس کرونا(با تاکید بر توانمندی های ایران). دانش پیشگیری و مدیریت بحران, 10, 139-227.
8
فیرحی، داوود، افسری،عبدالحمید، حاجی نصیری،سعید، فاضلی، محمد. (1396). مدل داده بنیاد بررسی جامعه شناختی حکمرانی آب در بحران دریاچه ارومیه. فصلنامه مطالعات راهبردی سیاست گذاری عمومی, 57.
9
ژیژک, اسلاوی. (1399). تصمیمی که کرونا ویروس بر ما تحمیل کرده: کمونیسم جهانگستر یا قانون جنگل. ترجمه صالح نجفی. مجموعۀ ویروس کرونا و فیلسوفان. سایت آسو.
10
فانی، علی اصغر، دانایی فرد، حسن، حسینی،یعقوب. (1392). ظرفیت خط مشی گذاری عمومی: کلید توسعه یافتگی ملی، تهران. انتشارات صفار, چاپ اول.
11
فنی، زهره. (1399). تحلیل دیدگاه حق زندگى شهرى و مواجه با بحران ویروس کووید 19. فصلنامه دانش پیشگیری و مدیریت بحران, 10(3).
12
کوربین، استراوس. (2012). اصول روش تحقیق کیفی: نظریه مبنایی رویهها و شیوهها، ترجمه بیوک محمدی. تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
13
کیانپور، مهرداد، رضایی، حسن، دهقانی، روح الله (1387). حکمرانی اسلامی، مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری.
14
گوهری، محمود رضا، صلحی،مهناز، جرمند،هانیه. (1395). کاربرد آموزش سواد رسانه ای برای تغییر نگرش در مورد خود درمانی مکمل های لاغری. فصلنامه پزشکی, 1-6.
15
معمارزاده، غلامرضا، یگانگی، سیده عاطفه، الوانی، سید مهدی. (1395). اولویت بندی شاخص های حکمرانی خوب در سازمان های کارا. فصلنامه رسالت مدیریت دولتی, 7(21), 1-9.
16
مفهوم و ویژگی های حکمرانی خوب. (1383, 11 مهرماه). هفته نام برنامه ریزی.
17
میدری, احمد. (1383). تغییر در سیاست های بانک جهانی و پیدایش نظریه حکمرانی خوب، نامه مفید، شماره 42.
18
مشونیس، جان . (1395). مسائل اجتماعی، ترجمه هوشنگ نایبی ، تهران ، پژوهشگاه فرهنگ ، هنر و ارتباطات.
19
نادری، محمد مهدی. (1390). حکمرانی خوب: معرفی و نقد اجمالی. فصلنامه اسلام و پژوهشهای مدیریتی, 69-93.
20
بی نا. (1383). نظریات حکمرانی، تهران: مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی.
21
درویش نوری، سیمین، میر اسکندری، فریبا. (1399). حکمرانی خوب و سلامت اجتماعی. مجله پژوهش و مطالعات اسلامی، سال دوم, 17, 1-17.
22
پیلهوری، نازنین، درخشان، رستم، نجفبیگی، رضا، دانشفرد کرمالله . (1396). آسیبشناسی مولفههای حکمرانی خوب، پژوهش های اخلاقی،, سال هشتم(شماره دو), 89-104.
23
Aspinwall, N. (2020). Taiwan is exporting its coronavirus successes to the world. Foreign Policy, 9.
24
De Neve, J, & Krekel, C. (2020). Cities and happiness: a global ranking and analysis. World Happiness Report 2020, 14.
25
KPMG. (1992). Klynveld Management Consultants. Netherland: Netherlands’ Ministry of Home Affairs. Retrieved from https://www.who.int/:
26
Lin, Liang-Hung, & Ho, Yu-Ling. (2016). Institutional pressures and environmental performance in the global automotive industry: the mediating role of organizational ambidexterity. Long Range Planning, 49(6), 764-775.
27
Sternberg, S. (2020). What the U.S. Can Learn from Taiwan’s Response to Coronavirus. Retrieved from https://www.usnews.com/news/best-countries/ articles/2020-03-10/lessonslearned-from-taiwans-response-to-coronavirus
28
ORIGINAL_ARTICLE
سناریوهای پیشروی جمهوری اسلامی ایران در قبال برجام (دوران ترامپ و بایدن)
در پی انعقاد توافقنامه موسوم به برجام میان ایران و کشورهای 1+5 و تصمیم به کنارهگیری یکجانبهی ایالاتمتحده از آن در سال 2018، صدها تحریم که بخشهای مختلف اقتصادی، سیاسی و نظامی را هدف قرار داده بود، توسط دولت دونالد ترامپ بر ایران اعمال شد. اینک با روی کار آمدن جو بایدن، واشنگتن مدعی است که تمایل دارد به برجام بازگردد به شرط اینکه ایران نیز به تعهداتش در چارچوب برجام بازگردد، اما در این میان واکنش جمهوری اسلامی ایران چه میتواند باشد؟ هدف پژوهش حاضر پاسخ به این پرسش است که از میان سناریوهای محتمل کدامیک برای جمهوری اسلامی ایران، سناریوی مطلوب است؟ یافتههای پژوهش حاکی از آن است که بازگشت آمریکا به برجام و لغو تحریمهای ثانویه ایالات متحده و تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل، سناریوی مطلوب جمهوری اسلامی ایران است. این پژوهش بر اساس روش سناریونویسی و مصاحبه با نخبگان علمی و اجرایی مورد آزمون قرار گرفته است.
https://rahbord.csr.ir/article_129164_832fdb31f3b8dd2209fbe1d79b8a0a10.pdf
2020-12-21
131
163
1+5
توافق هستهای
سناریونویسی
آیندهپژوهی
آمریکا
جمهوری اسلامی ایران
برجام
تحریم
شورای امنیت
مکانیسم ماشه
اکرم
صالحی
akramsalehi61@gmail.com
1
مربی
LEAD_AUTHOR
محمدرضا
دهشیری
mohammadreza_dehshiri@yahoo.com
2
دانشکده وزارت امور خارجه
AUTHOR
رحمت
حاجی مینه
r.hajimineh@gmail.com
3
دانشگاه آزاد اسلامی
AUTHOR
ظریف، محمدجواد. (1398, 10 15). توییت دکتر ظریف درباره گام پنجم ایران در کاهش تعهدات برجامی. بازیابی از وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران: https://mfa.gov.ir/portal/NewsView/570824
1
بیوک، م؛ فرجیراد، ع؛ & عزتی، ع. (1397). تبیین استراتژی ژئوپلیتیک جمهوری اسلامی ایران پس از برجام. فصلنامه تحقیقات سیاسی بینالمللی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا, 34, 64-29.
2
بیوک، م؛ فرجیراد، ع؛ & عزتی، ع. ا. (1397). تبیین استراتژی ژئوپلیتیک جمهوری اسلامی ایران پس از برجام. فصلنامه تحقیقات سیاسی بینالمللی دانشگاه آزاد, 29-64.
3
پربن، د؛ & دوگل، ل. (2018). خروج ایالات متحده از توافقنامۀ وین پیرامون برنامۀ هستهای ایران یک وضعیت حقوقی متناقض. فرانسه: جمعی از حقوقدانها.
4
حاجیمینه، ر؛ & صالحی، ا. (1397). بررسی دو گفتمان متعارض اروپا و آمریکا در قبال برجام. فصلنامه پژوهشهای روابط بینالملل, 215-244.
5
حمیدیزاده، م. ر. (1390). نظریه زمان وآیندهپژوهی بر اساس نظریه فهم و درک. مطالعات مدیریت راهبردی, 81-101.
6
خادمی، م؛ & غلامرضا، س. (2018). گزارش کشوری سال 2018 شاخص تغییر بنیاد برتلسمان استیفتونگBTI) )درمورد ایران.
7
خاشعی، ر. (1391). سفر به آینده: آیندهپژوهی، مفاهیم، مبانی و روشها. تهران: انتشارات هنر رسانه.
8
داوودی، ن. (1396). برجام و فرآینده امنیتزدایی در مناسبات میان ایران و اتحادیه اروپا. پایاننامه کارشناسیارشد چاپنشده دانشکده علوم اجتماعی و تربیتی گروه علوم سیاسی و روابط بینالملل، دانشگاه رازی.
9
دﻫﻘﺎنی ﻓﻴﺮوزآﺑﺎدی، س. (1389، زمستان). دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی در منطقه خلیجفارس. مجله سیاست, 16, 103-122.
10
سیمبر، ر؛ پیرمحمدی, س؛ & نجفی، س. (1398). رهیافتهای سیاست هستهای آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران بر اساس اسناد گزارش مرور وضعیت هستهای (2018-2001). مجله سیاست دفاعی, 150-123.
11
شوارتز، پ. (1391). هنر دورنگری: برنامهریزی برای آینده در دنیای با عدمقطعیت. (ع. علیزاده، مترجم) تهران: موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی.
12
شیرازی، ا. (1394). کالبدشناسی مذاکره هستهای ایران و آمریکا تا حصول برجام و تصویب قطعنامه 2231. پژوهشنامه روابط بینالملل.
13
صالحی، ا؛ دهشیری، م؛ & حاجیمینه، ر. (1398). ماهیت حقوقی سیاسی خروج آمریکا از برجام. 123-154: فصلنامه راهبرد سیاسی.
14
غریبآبادی، ک. (1387). برنامه هستهای ایران: واقعیتهای اساسی. تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.
15
غریبآبادی، ک. (1388). دیپلماسی هستهای دولت نهم، سیاستها و دستاوردها، مبانی حکمی و سیاست عملی دولت نهم در روابط بینالملل. تهران: مرکز پژوهش و اسناد ریاستجمهوری.
16
فرهادی، ف. (1399). گذاری بر جو بایدن و آیندۀ معمای برجام. موسسه آیندهپژوهی جهان اسلام.
17
فیروزآبادی، س. ج. (1389). دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی در منطقه خلیجفارس. سیاست دوره ٤٠، 103-122.
18
موسویان، س. (1394). روایت بحران هستهای؛ ناگفتههای یک دیپلمات. تهران: انتشارات تیسام.
19
نجفی، ر؛ سیمبر، س؛ & پیرمحمدی، س. (1397). رهیافتهای سیاست هستهای آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران بر اساس اسناد گزارش مرور وضعیت هستهای (2018-2001). مجله سیاست دفاعی، سال بیست و ششم، شماره 103, 123-150.
20
نفیو، ر. (1397). هنر تحریمها: نگاهی از درون میدان. ترجمه گروه مترجمان، مرکز پژوهشهای مجلس.
21
هاشمی، ر. (1396). تحلیل مقایسهای گفتارهای «محمود احمدی نژاد» و «حسن روحانی» در رابطه با پرونده هستهای جمهوری اسلامی ایران. پایاننامه کارشناسیارشد چاپنشده، دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
22
هراتی، م. (1391). تحولات اخیر خاورمیانه و آینده گفتمان انقلاب اسلامی. فصلنامه سیاست جهانی، دوره نخست، شماره دوم, 213-288.
23
هراتی، م. (1391). تحولات اخیر خاورمیانه و آینده گفتمان انقلاب اسلامی. فصلنامه سیاست جهانی, شماره دوم(دوره نخست), 288-213.
24
یورو نیوز(١٣٩٨)موضوع شکایت ایران از آمریکا به دیوان بینالمللی دادگستری چیست؟ قابل دسترسی در : https://fa.euronews.com/2018/07/18/iran-international-court-of-justice-instituted-proceedings-against-the-united-states-nucl
25
Alcaro, R. (2019). Crunch Time for Europe to Save the Iran Nuclear Deal. Istituto affairi internazionali (IAI) Commentaries.
26
Amanda, H. (2018, 9 May) Donald Trump says US will no longer abide by Iran deal – as it happened. Theguardian: https://theguardian.com/
27
Clawson, P. (2012, 9May). Sanctions Are Only a Stop-Gap. Foreign Affairs.
28
Hunter, T. (2010). Iran’s Foreign Policy in the Post-Soviet Era. California: Greenwood.
29
Inayatullah, S (2007). Questioning the Future (Methods and Tools for Organizational and Societal Transformation). New Taipei: Tamkang University.
30
Jahanpour, F.(2007)Chronology of Iran’s Nuclear Programme.,Oxford research group.
31
Jahanpour, F. (2007). Chronology of Iran’s Nuclear Programme, 1957- 2007. Retrieved from Oxford Research Group: http://www. Oxford research group. org.uk
32
Kerr, P. (2017). Iran’s Nuclear Program: Status. Congressional Research Service.
33
Kerr, P. K. (2017). Iran’s Nuclear Program: Status. CRC Reports (Congressional Research Service).
34
Kibaroglu, M. (2007). Iran’s Nuclear Ambitions from a Historical Perspective and the Attitude of the West. Middle Eastern Studies, 43. Retrieved from http://www.mustafakibaroglu.com
35
Kibaroglu, M. (2007). ran’s Nuclear Ambitions from a Historical Perspective and the Attitude of the West. Middle Eastern Studies.
36
Mietzner, D. R. (2005). Advantages and disadvantages of scenario approaches for strategic foresight. Int. J. Technology Intelligence and Planning, Vol. 1, No. 2.
37
Mietzner, D., & Reger, , G. (2005). Advantages and disadvantages of scenario approaches for strategic foresight. Technology Intelligence and Planning.
38
Mousavian, H. (2019, 7 Jul) Iran didn’t ask for this crisis, but it won’t stand for Trump’s bullying,The Guardian: https://theguardian.com/ commentisfree/ 2019/jul/07/iran-bullying-trump-negotiations
39
Neuman, I., & Overland, E. (2004). IR & Policy planning: The Method of Perspectivist Scenario Building. International Studies Perspectives, 258-277.
40
Olivier, S. (2008). Reading the Future, Asian Development. Retrieved from www.adb.org/knowledgesolutions
41
Paul Craig, R. (2018, Jan 29). Trump’s Foreign Policy Is In Service To Israel. Retrieved from ForeignPolicy Journal:https://foreignpolicyjournal. com/
42
Rikkonen, P. (2005). Utilization of alternative scenario approaches in defining the policy agenda for future agriculture in Finland. Turku School of Economic and Business administration, HELSINKI, 6-30.
43
Schoemaker, P. (1995). Scenario Planning: A tool for strategic thinking. Sloan Management Review, 25-40.
44
Schoemaker, P. J. (1995). Scenario Planning: A tool for strategic thinking. Sloan Managment Review, 25-40.
45
Schwartz, P. O. (1998). Plotting your Scenarios, in Learning from the Future: Competitive Foresight Scenarios. NewYork: 70-71.
46
Schwartz, P., & Ogilvy, J. (1998). Plotting your Scenarios, in Fahey, L. and Randall, R. Learning from the Future: Competitive Foresight Scenarios, 70-71.
47
Serrat, O. (2008). Reading the Future. Retrieved from Asian Development Bank: www.adb.org/knowledgesolutions
48
Shanoon, N. (2005) Europe and Iran’s Perspectives on NonProliferation. Oxford University Press. https://farsi.euronews.com/2019/07/ 22/ timeline-iran-s-recent-clashes-with-the-west-over-persian-gulf-shipping-nuclear-plans
49
Shanoon, N. K.(2019) Europe and Iran’s Perspectives on NonProliferation. Oxford University Press.
50
Strachotta, G. (2014, November 21). Probable, Preferred, Plausible and Possible Futures. Retrieved from deftarchitects: http://www. deftarchitects. com/ articles/Probable, Preferred,Plausible&Possible Futures- ArchitectVictoria.pdf
51
Voros, J. (2003). A generic foresight process framework. Foresight, 10-12.
52
Voros, J. (2003, 1 June) A generic foresight process framework.,emerald insight: https://www.emerald.com مصاحبههای اختصاصی
53
احمدی، کوروش (13/6/1398)، وزارت امور خارجه.
54
اطهری، اسدالله (2/2/1399)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان.
55
اعلایی، مهدی (21/2/1399)، وزارت امور خارجه.
56
ببری گنبد، سکینه (1/3/1399)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال.
57
برزگر، کیهان (10/3/1397)، پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه.
58
بن حبیب، سیلا (5/3/1399)، مصاحبه اینترنتی، دانشگاه یل آمریکا.
59
پیسوره، فرشاد (16/10/1398)، سازمان صداوسیما.
60
جوکار، محمدصالح (17/3/1399)، مجلس شورای اسلامی.
61
حاجیمینه، رحمت (22/1/1399)، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شرق.
62
دهشیار، حسین (5/2/1399)، دانشگاه علامه طباطبایی.
63
دهشیری، محمدرضا (28/9/1398)، دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه.
64
دهقانی، رضا (27/9/1398)، دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران.
65
دهقانی، غلامحسین (13/10/1398)، وزارت امور خارجه.
66
سنایی، اردشیر (28/10/1398)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
67
شفیعی، نوذر (23/1/1399)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال .
68
عراقچی، سیدعباس (8/9/1398)، دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه.
69
عسگرخانی، ابومحمد (27/3/1399)، دانشگاه تهران.
70
عنایتالله، سهیل (3/3/1399)، مصاحبه اینترنتی، دانشگاه تامکانگ تایوان.
71
قرباناوغلی، جاوید (16/4/1398)، وزارت امور خارجه ایران.
72
قربانی شیخنشین، ارسلان( 26/2/1399)، دانشگاه خوارزمی.
73
قهرمانپور، رحمان (18/2/1399)، دانشگاه تهران.
74
کمالوندی، بهروز (16/4/1398)، سازمان انرژی اتمی ایران.
75
گلن، جرم (10/3/1399)، مصاحبه اینترنتی، موسسه آیندهپژوهی ملنیوم.
76
متقی، ابراهیم (30/4/1398)، دانشگاه تهران.
77
محبعلی، قاسم (17/2/1399)، وزارت امور خارجه.
78
مطهرنیا، مهدی (29/1/1399)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم.
79
مفیدیاحمدی، حسین (2/2/1399)، پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه.
80
مکی، مرتضی (19/3/99)، وزارت امور خارجه.
81
موسویان، سیدحسین (2/4/1397)، مصاحبه اینترنتی.
82
میرکوشش، امیرهوشنگ (5/2/1399)، انجمن علوم سیاسی ایران.
83
نصیری، قدیر (3/3/1399)، دانشگاه خوارزمی.
84
نعمتی، بهروز (6/6/1398)، مجلس شورای اسلامی.
85
هرمیداسباوند، داوود (15/2/1399)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جنوب.
86
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت از منظر سیاستگذاری توسعه سرزمینی با تاکید بر رویکرد نهادی
ایران با وجود آنکه جزء کشورهای پیشرو در حوزه استقرار نظام برنامهریزی مدرن با پیشینهای حدود 70 سال محسوب میشود، با این حال نتوانسته است در قامت یک کشور توسعهیافته و دستیافته به رفاه و رضایت عمومی قرار گیرد. این مهم با توجه به آنکه اصول توسعهیافتگی در همه جوامع یکسان بوده و این الگوهای متفاوت توسعه هستند که مسیر توسعه یک جامعه را رقم میزنند، سبب شد تا از اواسط دهه 1380، ضرورت تدوین «الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت» بهعنوان مجموعهای از اصول، ارزشها، قواعد، سازوکارها، روشها، تدابیر، فرایندها، ساختارها، نهادها، نیروی انسانی و منابعی که ایجاد تحول و پیشرفت در جمهوریاسلامیایران را زمینهساز خواهند شد، به وجود آید. این الگو پس از 7 سال از تاسیس یک مرکز تخصصی برای تدوین آن در مهرماه 1397 منتشر و به نظرخواهی عمومی گذاشته شد. این مقاله با هدف ارزیابی سند الگوی پایه اسلامی_ ایرانی پیشرفت از منظر سیاستگذاری توسعه سرزمینی و با تاکید بر رویکرد نهادی، تلاش کرده با بهرهگیری از روش تحلیل محتوای کیفی و استفاده از نظرات و دیدگاههای نخبگان، معیارهای ارزیابی سند از منظر سیاستگذاری توسعهسرزمینی تعریف و سند مذکور بر اساس آنها مورد تحلیل قرار گیرد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بر اساس مولفهها و پروتکلهای ارزیابی، میزان توجه سند به سیاستگذاری توسعهسرزمینی و رویکرد نهادی محدود است. از این رو بنا به مباحث مطروحه، پیشنهاد میشود باتوجه به مولفهها و پروتکلهای ارائهشده در این پژوهش، بازنگری اساسی در محتوای سند صورتپذیرد.
https://rahbord.csr.ir/article_125665_eb49f5f87fd0474651999a9260d1cde8.pdf
2020-12-21
165
194
توسعه
الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت
سیاستگذاری توسعه سرزمینی
رویکرد نهادگر
امیر
ثامنی
amirsameni1384@gmail.com
1
گروه شهرسازی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
AUTHOR
میلاد
تفنگچی
milad.tofangchi@yahoo.com
2
گروه شهرسازی دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
الهام
وفائی
elham.vafaei@yahoo.com
3
دانشگاه تبریز
AUTHOR
سعید
وکیلی
vakilisaeed88@yahoo.com
4
دانشگاه دفاع ملی
AUTHOR
اجاقی و آقایی فیروزآبادی. (1399). طراحی مدل مفهومی اجرای الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت با تأکید بر بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی (مد ظله العالی). راهبرد.
1
اسکندری ثانی و همکاران . (1397). ارزیابی نقش نهادگرایی در روند توسعه پایدار مناطق مرزی (مورد مطالعه: استان خراسان جنوبی). جغرافیای انتظامی, 21-52.
2
اسماعیلزاده و همکاران. (1397). جستاری به رویکرد نهادگرایی در توسعه منطقهای، کنگره بینالمللی معماری و شهرسازی معاصر پیشرو در کشورهای اسلامی. مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.
3
پیران, پ. (1376). شهر شهروند مدار. مجله اطلاعات سیاسی و اقتصادی.
4
جمال زاده, م. (1345). خلقیات ما ایرانیان. تهران: نشر مجله مسائل ایران.
5
داوری اردکانی, ر. (1392). ساحت تفکر در پیشرفت اسلامی- ایرانی، گفتارهایی در مبانی، مفاهیم و روش شناسی الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت. تهران: انتشارات معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور.
6
زاهدی مازندرانی . (1398). نقد سند اللگوی پایه اسلامی-ایرانی پیشرفت از منظر الزامات توسعه. برنامهریزی و آمایش فضا, 69-73.
7
زریباف و همکاران . (1398). مؤلفههای نظام تصمیمگیری اقتصادی در چارچوب الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت. مطالعات اقتصاد اسلامی, 345-372.
8
سریع القلم, م. (1394). عقلانیت و توسعه یافتگی ایران. تهران: نشر فرزان روز.
9
سن, آ. (1997). توسعه به مثابه آزادی، ترجمه وحید محمودی. تهران: نشر دانشگاه تهران.
10
عبدالملکی, ح. (1391). الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت منطقهای (مقدمهای بر مفهوم، فرآیند و چارچوب برنامهریزی). مطالعات اقتصاد اسلامی, 21-51.
11
فرجی راد و کاظمیان. (1391). توسعه محلی و منطقه ای از منظر رویکرد نهادی. تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
12
کیائی و سلیمانی. (1399). جایگاه استراتژی توسعه مبتنی بر تجارت در الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت. مطالعات اقتصاد اسلامی, 323-346.
13
مطهری خوشینانی و ایزدی . (1398). الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت؛ الگویی گفتمانی در راستای تحول همهجانبه. سپهر سیاست, 54-74.
14
مومنی و زمانی. (1392). فرایند سیاست گذاری بلندمدت توسعه. فصلنامه مجلس و راهبرد, 5-38.
15
ناسخیان, وکیلی, حافظ امینی. (1392). گفتارهایی در مبانی، مفاهیم و روش شناسی الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت. تهران: انتشارات معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور.
16
نراقی, ح. (1385). جامعه شناسی خودمانی. تهران: نشر اختران.
17
نصراللهی آذر و همکاران. (1397). نهادگرایی و توسعه؛ چالشهای اقتصاد نهادی جدید در حوزههای نظری و سیاستی پیرامون ایجاد توسعه (ارزیابی انتقادی). مطالعات اقتصاد سیاسی بینالملل, 1-25.
18
نوبخت, م. ب. (1395). پژوهشی پیرامون الگوهای توسعه (مقدمه ای بر الگوی مطلوب توسعه ایرانی- اسلامی). تهران: سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور.
19
کاتوزیان همایون, م. (1381). تضاد دولت و ملت. تهران: نشر نی.
20
یزدانبخش و محمدی . (1398). شاخصهای اقتصادی پیشرفت و تعالی شهری با تدکید بر الگوی اسلامی ایرانی. اقتصاد اسلامی, 151-180.
21
Agboola, A. (2012). neoclassical economics and new institutional economics: An assessment of their methodological implication for property market analysis. Property Management, 412-429.
22
Castellano, F., & Quero, F. (2012). Institutional Approaches to Economic Development: The Current Status of the Debate. Journal of Economic Issues, 921-940.
23
Peters, g., & Pierre, J. (2006). Handbook of Public Policy. Sage Publication.
24
Rutherford, M. (2007). American Institutional Economics in the Interwar Period, in A Companion to the History of Economic Thought.
25
Selznick, P. (1966). TVA and Grass Roots: A Study in the Sociology of Formal Organization. New York: Harper Torchbooks.
26
Soderbaum, P. (1992). Neoclassical and institutional approaches to development and the environment. Ecological Economics, 127-144.
27