%0 Journal Article %T مطالعه اثر باز بودن اقتصاد بر تخریب زیست‌محیطی در ایران %J فصلنامه علمی راهبرد %I پژوهشکده تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت نظام %Z 1028-3102 %A جنگ آور, حسن %A عاقلی, لطفعلی %A ولائی یامچی, میکائیل %D 2011 %\ 02/20/2011 %V 18 %N 4 %P - %! مطالعه اثر باز بودن اقتصاد بر تخریب زیست‌محیطی در ایران %K منابع طبیعی تخریب زیست‌محیطی %K محیط ¬زیست %K آلودگی %K شکاف تولید تولید ملی سبز باز بودن اقتصاد %R %X اقتصاد در ابعاد مختلف تولید و مصرف با منابع طبیعی و محیط زیست در ارتباط است. رشد جمعیت همراه با رشد اقتصادی علاوه بر کاهش کیفیت منابع، سبب فراتر رفتن آلاینده‌ها از ظرفیت تحمل محیط طبیعی شده‌اند. در اوایل سال 1990 تلاش‌هایی برای گسترش نظام حساب‌های ملی به منظور احتساب اُفت کیفیت محیطی و نابرابری درآمدی انجام و منجر به ارائه مفهوم جدید " تولید ملی سبز" شد. با لحاظ استهلاک منابع طبیعی و احتساب محیط‌ زیست (یا سبز کردن حساب‌های ملی)، می‌توان به جای تولید ناخالص ملی، معیار تولید ناخالص ملی سبز را به دست آورد. اگر چه غالباً آزادسازی تجاری به عنوان عامل مثبت و مؤثر در رشد اقتصادی و افزایش رفاه مطرح می‌شود، اما طی چند دهه‌ اخیر در برخی از کشورها، تجارت رو به رشد بدون در نظر گرفتن ملاک‌ها و استانداردهای زیست‌محیطی و صرفاً به منظور دسترسی به بازار محصولات سایر کشورها تحت فناوری‌های غیر دوستانه با محیط زیست، به استفاده گسترده و ناصحیح از منابع و انرژی منجر شده و آلودگی‌های فراوانی از جمله انتشار گازهای گلخانه‌ای در پی داشته است. بررسی اثر اندازه باز بودن اقتصاد بر تخریب زیست‌محیطی در ایران طی دوره زمانی 1385-1353 نشان می‌دهد که رابطه مثبت بین درجه باز بودن اقتصاد و تخریب زیست‌محیطی در کوتاه‌مدت و بلندمدت، همچنین رابطه مثبت بین انتشار دی‌اکسیدکربن و تخریب زیست‌محیطی وجود دارد. %U https://rahbord.csr.ir/article_124394_812ab699b71618a9d098ca21166d6d82.pdf