@article { author = {کرمی, جهانگیر}, title = {}, journal = {Strategy}, volume = {12}, number = {1}, pages = {-}, year = {2004}, publisher = {پژوهشکده تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت نظام}, issn = {1028-3102}, eissn = {2588-6525}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {سیاست خارجی در فرایافتِ پساواقع‌گرایی؛ فراز و نشیب‌های مکتب تحلیل}, abstract_fa = {تا پیش از آنکه در سال 1954، اسنایدر و همکارانش طرح مفهومی خود را پیرامون «تصمیم‌گیری سیاست خارجی» ارائه کنند، روابط بین‌الملل در سیطره رویکرد واقع‌گرایی بود -که با تکیه بر دولت‌محوری و ضرورت حفظ بقای دولت در محیط آنارشیک بین‌المللی، به عوامل داخلی صرفاً در حدی که به قدرت واحدهای سیاسی در معادلات بین‌المللی مربوط بود، اهمیت می‌داد- و از این رو، دولت‌ها جعبه‌های سیاهی قلمداد می‌شدند که مهم نبود در درون آنها چه می‌گذرد و آنچه که رفتار واحدها و تعاملات میان آنها را در نظام بین‌الملل شکل می‌داد، بیشتر به محیط خارجی برمی‌گشت}, keywords_fa = {}, url = {https://rahbord.csr.ir/article_124022.html}, eprint = {} }